«Μια κότα στρουμπουλή, μια κάτασπρη πουλάδα»! Γράφει η Πίτσα Στασινοπούλου
Λίγο ακόμα και θα βγάλω πούπουλα. Μη σου πω ότι άρχισα δειλά να κακαρίζω, θυμίζοντας τη θηλυκή εκδοχή του «Ξύπνα Βασίλη» - αν θυμάστε, με τη γνωστή κατάληξη του ατυχούς. Και καθόλου δεν θα με χαλάσει ένα «πέρασμα» από το νοσηλευτικό ίδρυμα ψυχικών παθήσεων, ίσα- ίσα τα οφέλη στη γενική μου κατάσταση θα είναι πολλαπλά. Αν και μεταξύ μας, τώρα που το καλοσκέφτομαι, η συγκεκριμένη ταινία έχει… πολλααααά κοινά σημεία με το σήμερα, πέραν του επίμαχου πουλερικού. Άσχετα αν εκείνο ήταν κόκκορας, ενώ αυτό που έχει στοιχειώσει τις οθόνες από το πρωί μέχρι το βράδυ είναι μια κότα. Μια αθώα κοτούλα που το πλάνο της παίζει με καταιγιστική συχνότητα, κάνοντάς με κάθε τόσο να ψάχνομαι για… πούπουλα.
Μιλώ βεβαίως για τη διάσημη κότα-σταρ που αμόλησε μια «ακτιβίστρια» στην αυλή του Μαξίμου με μήνυμα «νομίζετε ότι είστε κόκκορες αλλά είστε κότες». Και τους έκανε τα… μούτρα κρέας! Με την έννοια ότι συντάραξε/ σόκαρε/ ταρακούνησε τόσο τους αποδέκτες όσο και σύσσωμη την κοινή γνώμη, στρέφοντας την προσοχή και φέρνοντας στο προσκήνιο το μείζον, καθοριστικό μήνυμα. Ένα θέμα κρίσιμο που έμενε στη σκιά, ήρθε με την ηρωική ακτιβιστική δράση επιτέλους στα φώτα ώστε η κοινή γνώμη να ενημερωθεί, να ευαισθητοποιηθεί, να αντιδράσει, να πάρει θέση… Διότι μέχρι στιγμής άπαντες είχαμε μαύρα μεσάνυχτα, θεωρώντας τους ενοίκους του Μαξίμου ως κοκκόρια μαχητικά και περήφανα και ουδέποτε υποθέσαμε ότι μπορεί να είναι κότες (για φαντάσου!) ώστε να αντιδράσουμε πετώντας τους μια… κότα! Έτσι, για τον συμβολισμό βρε παιδί μου! Να κάνουμε το Μαξίμου κοτέτσι, να δούνε αυτοί τί εστί βερύκοκκο! Ή μάλλον ως κότες… τί εστί καλαμπόκι!
Το έκανε όμως η ηρωική Αυγή Βουτσινά και κάπως έτσι ο μέγας στόχος του ακτιβισμού επετεύχθη πλήρως και επιτυχώς! Το γεγονός ότι… παρεμπιπτόντως οι προβολείς φώτισαν την ίδια μέχρι βαθμού τύφλωσης, είναι επειδή το μήνυμά της προκαλεί χασμουρητό, όπως κάθε τι κοινότυπο. Εν προκειμένω όμως η γραφικότητα ήταν όντως ξεχωριστή και μοιραία η «φορέας» θα γινόταν το πρόσωπο των ημερών, επίτιμη καλεσμένη καναλιών, με αφιερώματα στην ακτιβιστική δράση της, στη προσωπική ζωή της, εν ολίγοις καρπώθηκε πολλά περισσότερα του «ενός τετάρτου δημοσιότητας» που της αναλογούσε, καθιστάμενη αυτόματα «δημόσιο πρόσωπο» και αποδεικνύοντας πόσο εύκολο είναι να το πετύχει κανείς εν ριπή οφθαλμού. Όπως αρκετοί «συνάδελφοί» της διεθνώς με γραφικά πυροτεχνήματα της στιγμής που τα ΜΜΕ αναλαμβάνουν να πουλήσουν καταλλήλως με επιτυχές προμόσιον. Λίγη τρελίτσα χρειάζεται και μια κάμερα να καταγράφει. Τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνει ο διαδικτυακός ιστός και μέσα σε ώρες σε κάνει… ό,τι τραβά η ψυχή σου και ό,τι δηλώσεις!
Διότι η Αυγή Βουτσινά δηλώνει ακτιβίστρια που δρά αυθόρμητα και στην παρούσα συγκυρία τα πήρε στο κρανίο με το κόμμα που ψήφισε γιατί δεν κράτησε τις υποσχέσεις του… γιατί την κορόϊδεψε… γιατί ξεπούλησε το «όχι» του δημοψηφίσματος για το οποίο η ίδια τόσο αγωνίστηκε… γιατί υπόγραψε μνημόνια… και λοιπά κουλά, γνωστά τοις πάσι. Και αφού έφθασε στα όριά της και στο μη περαιτέρω, αντέδρασε δυναμικά πετώντας στην αυλή τους μια κότα στρουμπουλή, μια κάτασπρη πουλάδα και ξεθύμανε! Στέλνοντάς τους μήνυμα ότι «είστε κότες» τόσο καθαρό, που δεν υπάρχει περίπτωση να μπερδευτούν και να μη το πιάσουν. Εντάξει… εξασφαλίζοντας και λιγουλάκι προβολή, έτσι για τον κόπο της. Ποιο είναι το ΠΛΕΟΝ σουρεαλιστικό; Σε εκπομπή που την πέτυχα να εκτοξεύει όλες τις προαναφερθείσες μομφές κατά του Σύριζα, ακούω έναν συριζαίο εκπρόσωπο (δεν έψαξα όνομα) να της απαντά με πλήρη απάθεια: «Καλά εσείς τί περιμένατε; Αν τα πιστέψατε όλα αυτά, συγχωρέστε με, αλλά πρόκειται περί… πολιτικής αφέλειας»!!!
Και κάπου εκεί μου αποκαλύφθηκε για πολλοστή φορά και μάλιστα εντελώς παραστατικά και ανάγλυφα, το προφανές: ότι ΤΙΠΟΤΑ δεν είναι τυχαίο… ότι από γραφικούς ψηφοφόρους ΔΕΝ μπορούν παρά να προκύπτουν γραφικοί ηγέτες, τελεία και παύλα! Άσχετα που τους λουζόμαστε όλοι… Διότι οπαδοί σαν τη γραφική ακτιβίστρια (συμπαθέστατη κατά τα άλλα) ψήφισαν τη γραφική Ζωάρα με το αυταρχικό καλάμι… κάποιοι άλλοι γραφικοί ψήφισαν το σούργελο Ραχήλ Μακρή που το έριξε στο μόντελινγκ… γραφικοί επίσης ψήφισαν φρούτα τύπου Μιχελογιαννάκη, κυρά Τασίας, Χαϊκάλη και πάει λέγοντας, μακρύς ο κατάλογος! Που σημαίνει ότι… γιατρειά ΔΕΝ υπάρχει και η βαλίτσα θα σέρνεται μακριά… Οπότε είναι λογικό ο γραφικός οπαδός- που κατάλαβε όσα του επιτρέπει η γραφικότητά του να καταλάβει- όταν θυμώνει με τον γραφικό ηγέτη του, να αντιδρά… πώς αλλιώς; Γραφικά βεβαίως…
Κι άντε να λύσεις μετά το γρίφο «αν έκανε η κότα το αυγό ή το αυγό την κότα». Πάντως η συγκεκριμένη που αυλίζεται στο Μαξίμου δεν δείχνει να χολοσκάει για το προαιώνιο δίλημμα της ράτσας της, ούτε για τους ταραγμένους προβληματισμούς της κυράς της και ταυτόχρονα νονάς. Η Alexis με τ’ όνομα- οποία… σημειολογία κι αυτή!- κακαρίζει αμέριμνη και το πολύ- πολύ να λιπάνει με κουτσουλιές τον κήπο του Μεγάρου, ποζάροντας καμαρωτή και εξοικειωμένη με τις κάμερες… Ευχόμενη να παραμείνει η μόνη σταρ και να μη της κλέψουν τη δόξα άλλα ζωντανά από ευφυείς «ακτιβιστές» που θα θελήσουν να αυγατήσουν το ζωολογικό κήπο. Ήδη είναι τίγκα στα ζώα.
