«Κραυγές και ψίθυροι» η παράσταση «Λουκρητία Βοργία» στην Πειραιώς 260. Είδαμε και σχολιάζουμε…
Αυλαία και για το φετινό φεστιβάλ Αθηνών 2015,τουλάχιστον για τις παραστάσεις στην Πειραιώς 260, με την παράσταση «Λουκρητία Βοργία» του Βικτόρ Ουγκώ(1833) και τη σκηνοθεσία του σημαντικού Σέρβου σκηνοθέτη Νικίτα Μιλιβόγεβιτς (Nikita Milivojevic). Στους ερμηνευτικούς ρόλους του ρομαντικού δράματος, οι Θεοδώρα Τζήμου (Δόνα Λουκρητία Βοργία) Λυδία Φωτοπούλου (Δον Αλφόνσο της Έστης ) Ανδρέας Κωνσταντίνου (Τζενάρο) Μάνος Βακούσης (Γκουμπέτα & Ρουστιτζέλο) Αινείας Τσαμάτης, Έκτορας Λιάτσος, Γιώργος Βουρδάμης, Αλέξανδρος Βαρδαξόγλου και Ειρήνη Φαναριώτη. Μετάφραση Ισμήνη Ραντούλοβιτς (Ismini Radulovic), Σκηνικά – Κοστούμια Κένυ ΜακΛέλαν (Kenny Maclellan), Χορογραφία Αμάλια Μπένετ (Amalia Bennett), Φωτισμοί Νίκος Βλασόπουλος, Βοηθός Σκηνοθέτη Ειρήνη Φαναριώτη.
O Νικίτα Μιλιβόγεβιτς, αναμετριέται με τη Λουκρητία Βοργία του Βικτόρ Ουγκό – επιλογή διόλου τυχαία: «Το επίθετο Βοργία συνδέεται με φρικτά εγκλήματα για την κατάκτηση της εξουσίας και τις άμετρες προσωπικές φιλοδοξίες. Ανέκαθεν ο πόθος της ισχύος συνδεόταν με ανήθικες, αν όχι εγκληματικές μεθοδεύσεις», επισημαίνει ο ίδιος. Η δική του ανάγνωση του ρομαντικού δράματος του Ουγκώ δεν αποπειράται μιαν επιφανειακή ανανέωση των στοιχείων που συνθέτουν την παράσταση, αλλά μια θαρραλέα και νεωτερική ερμηνεία του κλασικού [Φεστ. Αθηνών].
Σκοτώστε το Βοργία που έχετε μέσα σας… θα πει ο Νικίτα Μιλιβόγεβιτς και η παράστασή του προσπάθησε να εστιάσει κυρίως στην ατμόσφαιρα που αποπνέει το ρομαντικό δράμα του Β. Ουγκώ που ως θέαση και ως νεωτερισμός συνεχόμενες «κραυγές και ψίθυρους» θύμιζε και απέπνεε, με τις τόσες δολοπλοκίες και τα τόσα άνομα εγκλήματα της οικογένειας Βοργία. Προφανώς και στο άκουσμα και μόνο του ονόματος Βοργία οι συνειρμοί είναι πολλαπλοί και κατάφωροι ωστόσο στη θεατρική πράξη αυτό που όφειλε να παρουσιαστεί δεν ήταν μόνο η ενδελεχής πλεκτάνη και οι συγκρουσιακές σχέσεις της περσόνα Λουκρητίας Βοργία ,αλλά εν τέλει το αισθηματικό πλαίσιο/δίχτυ που η ίδια και οι όποιοι διπλανοί της κινήθηκαν. Στοίχημα εν μέρει κερδισμένο από την πλευρά της σκηνοθεσίας που χρησιμοποίησε ένα λιτό σκηνικό, το θέατρο σκιών, ευφάνταστα βενετσιάνικα αποκριάτικα κουστούμια και κυρίως την αργή αποκάλυψη της μάσκας/μασκών που οδηγεί στο πρόσωπο σκηνή τη σκηνή. Ωστόσο στιγμές όλη τούτη η μόνιμη υπόγεια ατμόσφαιρα ,που απαιτούσε την προσοχή, κούρασε.
Ερμηνευτικά ο αξιόλογος θίασος κινήθηκε πιστά αναφορικά με τις σκηνοθετικές οδηγίες και την ατμόσφαιρα που όφειλε να αποδοθεί χωρίς ωστόσο να σημειωθεί μια ιδιαίτερη βαρύτητα στις σχεσιακές ιδιαιτερότητες επί σκηνής. Δεν είδαμε ούτε Ρωμαϊκή σχέση αλλά ούτε και ρωμαίικη. Είδαμε όμως τη στιβαρή ερμηνεία της Λυδίας Φωτοπούλου στον ανδρικό ρόλο του τελευταίου συζύγου της Λουκρητίας Βοργία- Δον Αλφόνσο της Έστης και την διάχυτη πανταχού παρούσα ερμηνεία του Μάνου Βακούση ως διαπλεγμένου Κουμπέτα. Ατυχής στα μέρη η ερμηνευτική απόδοση της Λουκρητίας από τη Θεοδώρα Τζήμου καθώς και του Ανδρέα Κωνσταντίνου ως εραστής –υιού Τζενάρο.
Στα συν [+] της παράστασης:
1. Η εν μέρει κερδισμένη σκηνοθεσία αναφορικά με την ατμόσφαιρα που όφειλε να αποδοθεί/ αναπαρασταθεί ως προς τα υπόγεια κατορθώματα της οικογένειας Βοργία και η “κινηματογραφική άποψη” που ακολουθήθηκε ως μια οπτική συνεχόμενων «κραυγών και ψιθύρων»
2. Οι χαρακτηριολογικές ερμηνείες των Λυδία Φωτοπούλου και Μάνου Βακούση
3. Τα εύστοχα και ευφάνταστα κοστούμια Κένυ ΜακΛέλαν
4. Η ατμοσφαιρική μουσική του Δημοσθένη Γρίβα
Στα πλην [-] της παράστασης:
1. Η χαοτική μετάφραση της Ισμήνης Ραντούλοβιτς
2. Η ερμηνευτική απόδοση της Θεοδώρας Τζήμου ως Λουκρητίας Βοργία, που απαιτούσε ένα περισσότερο βασανισμό.
3. Οι φωτισμοί στο σύνολο τους
4. Οι χορογραφίες της Αμαλίας Μπένετ
Εν κατακλείδι[=]
Η παράσταση «Λουκρητία Βοργία» που παρουσιάστηκε στην αυλαία του φετινού Φεστιβάλ Αθηνών 2015, ήταν μια παράσταση που με ξεκάθαρο και εύστοχο θεατρικό τρόπο αποτύπωσε την ολιστική συνθήκη που πάντοτε δίνει και φέρνει η διαπλεκόμενη εξουσία. Και ναι παραμένει μακροχρόνια αλήθεια ότι οικογένειες μας κυβερνούν.
Βαθμολογία
6,5 στα 10
Σκηνοθεσία στηριγμένη στη τρομερή περσόνα της Λουκρητίας Βοργία που μέχρι τις ημέρες μας θεωρείται αμφιλεγόμενη και ως προς τα πολλαπλά της πάθη (πολυγαμική) αλλά και ως προς τις πολιτικές δολοφονίες της οικογένειάς της.
