H Kulturosupa.gr χρησιμοποιεί cookies για βελτιστοποίηση της εμπειρίας του χρήστη. Με τη χρήση αυτού του ιστοτόπου, αποδέχεστε τη χρήση των cookies.
Μάθετε περισσότερα για τα cookies
«Ολεάννα»: ένα παραμυθάκι με κακούς δράκους και νεράιδες. Είδαμε & Σχολιάζουμε (+βίντεο)
14 Μαίου 2017268 Views
«Ολεάννα»: ένα παραμυθάκι με κακούς δράκους και νεράιδες. Είδαμε & Σχολιάζουμε (+βίντεο)
«Ολεάννα»: ένα παραμυθάκι με κακούς δράκους και νεράιδες. Είδαμε & Σχολιάζουμε (+βίντεο)
Κι έλεγα δεν θα γράψω άλλη θεατρική κριτική για φέτος. Κι έλεγα πως ξεμπέρδεψα δια παντός από τον θεατρικό χειμώνα 2016/17. Κι έλεγα να αφοσιωθώ στα επερχόμενα Θεατρικά Βραβεία του Ιούνη. Έλεγα… Οπότε αγαπημένε αναγνώστη λέω να σου στείλω ένα γράμμα από την «Ολεάννα» του Ντείβιντ Μάμετ με τους Δημήτρη Πετρόπουλο και Κατερίνα Παπουτσάκη, που βράδυ Παρασκευής είδαμε στο Θέατρο Αυλαία και να ξεμπερδεύω μια ώρα αρχύτερα...
Το έργο του Ντέιβιντ Μάμετ λέει πως διερευνά τα όρια των ανθρωπίνων σχέσεων, σκιαγραφεί τις σχέσεις εξουσίας που αναπτύσσονται ανάμεσα στα φύλα και καταδεικνύει την αδυναμία ουσιαστικής επικοινωνίας μέσω του λόγου. Κυρίως, όμως, ο Μάμετ γράφει ένα έργο για την πολιτική ορθότητα.
Έκτακτα τα παραπάνω, να τα βλέπαμε κιόλας τι καλά που θα’ ταν, διότι η παράσταση, είχε όλα τα εχέγγυα να είναι δυνατή ως περιεχόμενο, καλοερμηνευμένη και καλοφτιαγμένη συνολικά. Τελικώς τα είχε στο ήμισυ.
Ένα κείμενο που θέλει να παίξει με την πραγματικότητα αλλά σκοντάφτει στην φαντασία, ενώ αναμετράται με αυτούς που ασκούν εξουσία και πόσο ευάλωτοι είναι… Κάτι τέτοιο… Ε, λοιπόν το κείμενο μπάζει γιατί κομπιάζει, φλυαρεί και δεν ολοκληρώνεται. Μένει μετέωρο, άσε που το φινάλε μου θύμισε δηθενιά ή ανικανότητα του τύπου: «πώς να κλείσω το αναθεματισμένο…». Ωστόσο από τον επιτυχημένο αμερικανό συγγραφέα κύριο Ντέιβιντ Μάμετ κρατάμε επιφυλάξεις καθώς τη μετάφραση έκανε ο Νικορέστης Χανιωτάκης σκηνοθέτης και της παράστασης. Από τον οποίο, το «ταλέντο» έρρεε διάχυτο… όπως ήταν και η προηγούμενη του δουλειά η επονομαζόμενη ως διεφθαρμένη κωμωδία, παίχτηκε Φεβρουάριο μήνα στο θέατρο Αθήναιον και λεγόταν «FUGA» για όσους είδαν.
Και τι «αξιοθαύμαστο» έκανε στην«Ολεάννα»; Απολύτως τίποτα ή σχεδόν τίποτα. Ηταν σα να βλέπαμε τηλεοπτική σειρά με άρωμα μυστηρίου αλλά χωρίς ιδιαίτερες εντάσεις, χωρίς ιδιαίτερα ξαφνιάσματα, χωρίς ιδιαίτερη κλιμάκωση. Κυρίως ένα θολό τοπίο που από την πολυλογία και τα ευφυολογήματα τους, τα λες και παρωχημένες εξυπνάδες/χοντράδες, αισθανόσουν μια μονότονη ροή που οδηγούσε σε μια απλή θέαση. Το βέβαιο είναι πως δεν βιώναμε δυο χαρακτήρες που μαλλιοτράβιουνται με βαρύτατες κατηγορίες.
Ομως θα μιλούσαμε για άλλη μια τίποτα παράσταση εάν δεν υπήρχαν αυτοί οι ηθοποιοί. Αυτά τα υπέροχα ζωντανά «όργανα» που δίνουν ζωή σε μια θεατρική παράσταση.
Και ναι, ναι, ναι, η μεγάλη ντίβα της ελληνικής εγχώριας τηλεοπτικό-θεατρικής… και βάλε σκηνής, κυρία Κατερίνα Παπουτσάκη, ήταν αξιοθαύμαστη. Προσγειωμένη, προσεκτική και αληθινή. Σαφώς και πανέμορφη. Αποστόμωσε όσους την περίμεναν στην γωνία να την θάψουν, καμία έκπληξη για όσους την περίμεναν υπομονετικά στο τέλος για μια σελφι… Εμείς της λέμε μπράβο και να μας ξανάρθει, σύντομα.
Βέβαια, είχε δίπλα της και έναν πεπειραμένο ηθοποιό, μια παλιά –καλή- καραβάνα του θεάτρου, τον Δημήτρη Πετρόπουλο. Ενας εξαίρετος –αδικημένος- ηθοποιός, που ασκεί ακόμη γοητεία βλέποντας τον στη σκηνή, αλλα και με τις πάντα μεστές ερμηνείες του. Παρόλα αυτά, θα μπορούσε να δώσει κατιτίς παραπάνω στο ρόλο, μια μεγαλύτερη εσωτερικότητα πριν την έκρηξη καθώς αυτός είναι που βάλλεται από το πουθενά…
Σκηνικά έδενε το γραφείο του καθηγητή, αλλά θα το προτιμούσαμε πιο «πηγμένο» από βιβλία, μια ωραία πνευματική ανακατωσούρα ένα πράμα, όπως πάνω - κάτω είναι και ο χαρακτήρας του, εκτός και αν στο εκεί πανεπιστήμιο έχουν ντιζαν διακοσμητές…
Αυτά, τίποτα άλλο αξιοσημείωτο απο την παράσταση.
Εν ολίγοις [=]
Η αλήθεια είναι πως περιμέναμε πολλά περισσότερα.
Βαθμολογία
5,5 στα 10
Αναλυτικές πληροφορίες για τη παράσταση θα βρείτε εδώ, αλλά και τι να τις κάνετε; Για ένα 3ήμερο ήταν. Ήρθαν, έπαιξαν, εξαφανίστηκαν…
.
Τυχαία βιντεο-αποσπάσματα απο την πρεμιέρα στο θέατρο Αυλαία.
Μια πρόχειρη ανουσιότητα που δεν είχε κανένα λόγο θεατρικής ύπαρξης και στην οποία αναλώθηκε άδοξα ένα λαμπερό υποκριτικό #ταλέντο… Είδε και σχολιάζει η Πίτσα Στασινοπούλου.
Σε θρίαμβο για τον Γιώργο Λάνθιμο και την ταινία του «Η ευνοούμενη» (The Favourite) εξελίχθηκαν τα φετινά 32α Βραβεία Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου στο Βερολίνο.
Δεν είναι λίγα μέχρι στιγμής τα διαφημιστικά φάουλ του Τζαμπομάγαζου, εδώ όμως το τερμάτισε, πατώντας ανάλγητα πάνω σε ευαίσθητη ανθρώπινη χορδή με τρόπο φτηνιάρικο… Γράφει η Π. Στασινοπούλου
Καθώς φθάνουν τα Χριστούγεννα και οι ραδιοφωνικοί σταθμοί προσαρμόζουν το πρόγραμμά τους στην εορταστική περίοδο, δημοσκόπηση στη Βρετανία ανέδειξε το πιο ενοχλητικό τραγούδι για τα Χριστούγεννα.
Ελάτε να μοιραστώ μαζί σας, τις σκέψεις μου πάνω στα camping, στον θυμό μου, στους οδοντίατρους, στην αλλεργία στη γλουτένη και σε πολλά ακόμα, που πριν μου συμβούν πάντα σκέφτομαι… «θα γίνει μαλακία»