Με δυο λόγια...
Χρόνια είχαμε να συναντήσουμε διαμαρτυρίες έξω από θέατρο. Αυτό το θλιβερό θέαμα έξω απο χώρους πολιτισμού.
Συνέβη όμως χθες 8/12/2022 πανελλήνια πρεμιέρα του έργου «Η συνάντηση» με σκηνοθέτη και πρωταγωνιστή τον Γιώργο Κιμούλη.
Όπου ο ηθοποιός επανεμφανίστηκε μπροστά σε κοινό μετά από 2 χρόνια και φυσικά τα όσα συνέβησαν και αναφέρθηκαν για τα περί λεκτικής και σωματικής βίας από την Ζέτα Δούκα καθισμένη σε ένα καναπέ… ένα πρωινό.
Η αλήθεια όμως είναι πως ο Γιώργος Κιμούλης ποτέ δεν εξαφανίστηκε από τον καλλιτεχνικό χώρο, έστω και παρασκηνιακά υπήρξε δραστήριος όπως είναι και ο χαρακτήρας του. Βέβαια στο διάστημα αυτό, προηγήθηκαν δυο καραντίνες, άρα σχεδόν πάγωμα κάθε καλλιτεχνικής δραστηριότητας και γι αυτόν, ένα βασανιστικό γύρισμα μιας ταινίας στο οποίο αφοσιώθηκε ο ίδιος φτιάχνοντας την κυριολεκτικά χειροποίητα, δηλαδή με τα χεράκια του και το πότε θα προβληθεί «Ο Γλάρος» είναι αλλού παπά ευαγγέλιο καθότι το προορίζει για εξωτερικό, όπως μάθαμε.
Άλλη μια –πικρή;- αλήθεια είναι πως ο δημοφιλής ηθοποιός δεν πιστεύει στα όσα συνέβησαν ζώντας τον δικό του κόσμο, έναν κόσμο όπως ήταν πριν, και δεν αποδέχεται τις λέξεις «επιστροφή», «επανεμφάνιση», «επανένταξη» στο θέατρο κοκ, αυτές δηλαδή που του προσδίδει η κοινή γνώμη καθώς πιστεύει πως είναι αθώος σε όσα ακούστηκαν για το όνομά του.
Όμως σε όλα αυτά, η πραγματική αλήθεια είναι πως ο Γιώργος Κιμούλης, είναι πια ένας γλυκύτατος ταπεινός καλλιτέχνης με άπειρη γνώση και πνευματική καλλιέργεια, μια ιδιοφυία της Τέχνης και είναι ένας βαθιά πληγωμένος άνθρωπος, που το πάθος του για την τελειότητα φορές τον οδήγησαν σε ξεσπάσματα που για άλλους φάνηκαν (ή τους βόλευαν, ξέρω γώ...) ως «κακοποιήσεις», αν είναι δυνατόν.
Όλο αυτό το νεαρό πλήθος που «στρατοπέδευσε» χθες βράδυ έξω από το θέατρο Αμαλία προκαλώντας αναστάτωση και μοιράζοντας εμπρηστικά φεϊγβολάν... όπως: «Καμιά φίρμα δεν θα μας φιμώσει, η οργή μας στο τέλος θα σας καταπλακώσει… Να δίνεις τα λεφτά σου βρωμάει συνενοχή, Αυλαία θα πέσει σε κάθε σεξιστή…», αλλά και αποτρέποντας, ότι πιο φασιστικό, τον κόσμο να μπει στο θέατρο, ζήτημα κάποιος ή κάποια από δαύτους να' χει δει μια από τις εκατοντάδες παραστάσεις της 50χρονης πορείας του και ζήτημα αν γνώριζαν συγκεκριμένα για ποιό λόγο βρίσκονταν εκεί.
Αλλά το μόνο που κατάφεραν, πέρα από αναστάτωση στους περιοίκους που ζουν εκεί γύρω, είναι να γίνουν θέαμα στα ρυπαρά πρωινάδικα και πρωτοσέλιδα σε σαιτ.
Θα πρότεινα στο φίλο Γιώργο να τους καλέσει στην «Συνάντηση», να δουν αυτή την εξαίρετη παράσταση και ίσως καταλάβουν τι εστί Κιμούλης… και αν εντέλει έσφαλε κάπου, είμαι σίγουρος θα τους ζητήσει συγνώμη.
.
.
2 Comments
Χρυσα
10 December 2022 | 9:09 am |"Όμως σε όλα αυτά, η πραγματική αλήθεια είναι πως ο Γιώργος Κιμούλης, είναι πια ένας γλυκύτατος ταπεινός καλλιτέχνης με άπειρη γνώση και πνευματική καλλιέργεια, μια ιδιοφυία της Τέχνης και είναι ένας βαθιά πληγωμένος άνθρωπος, που το πάθος του για την τελειότητα φορές τον οδήγησαν σε ξεσπάσματα που για άλλους φάνηκαν (ή τους βόλευαν, ξέρω γώ...) ως «κακοποιήσεις», αν είναι δυνατόν".
Αννα
11 December 2022 | 10:23 am |Αλήθεια γράψατε αυτό το κείμενο;
Ειδικά εκεί που περιγράφει τον Κιμούλη ως γλυκύτατο ταπεινό καλλιτέχνη που το πάθος του για τελειότητα τον οδήγησε σε ξεσπάσματα (ή έτσι βολεύε τους άλλους).
Το κείμενο αυτο είναι τουλάχιστον αστείο.
Αν μιλάμε με λογική 2 πράγματα μόνο μπορεί να συμβαίνουν. Είτε είστε ανόητος και τα πιστεύετε όλα αυτά που γράφετε, είτε υπάρχει προσωπικό οφελος ( οικονομικό ή εργασιακό ή κάτι άλλο που δεν γνωρίζω).
Ένα γνωρίζω σίγουρα ότι θεωρείτε τους αναγνώστες σας τουλαχιστον ηλίθιους προσπαθοντας να "φτιάξετε" την εικόνα του ταλαντούχου και πληγωμένου κυρίου Κιμούλη.