Το Εθνικό Θέατρο, παραμένοντας ενεργό για όσο διάστημα συνεχίζεται το απαγορευτικό και πιστό στο εβδομαδιαίο ραντεβού με το κοινό, θα παρουσιάσει τη μουσική παράσταση των Μιχάλη Ρέππα – Θανάση Παπαθανασίου, Φεγγάρι από χαρτί.

 Κλασσικό λόγος διαφωνίας μεταξύ φίλων και συντρόφων είναι το εάν το χαρτί υγείας πρέπει να κρεμιέται με την ελεύθερη άκρη του από πάνω η από κάτω.

 Σε άγριο καυγά μεταξύ τριών γυναικών εξελίχθηκε η διεκδίκηση ενός… χαρτιού υγείας, στην Αυστραλία, εν μέσω γενικού πανικού για την εξάπλωση του κορονοϊού.

 Το έργο «Λαχείο» του Σταύρου Παρχαρίδηστο Θέατρο Μαίωτρον σε σκηνοθεσία του ιδίου, διαπραγματεύεται τις ανθρώπινες σχέσεις μέσα από το πρίσμα ενός αριθμού γραμμένου σε λευκό χαρτί. 
Γράφει η Σωφέρ Θεάτρου Ζωή Ταυλαρίδου

 Εάν προσεχώς παρκάρετε παρανόμως, υπερβείτε το όριο ταχύτητας ή παρκάρετε σε θέση ΑμεΑ και δεν δείτε στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου σας ή της μηχανής σας κλήση, μην νομίζετε ότι τη γλιτώσατε.

 «Αν κάποιος σημείωνε πάνω σε ένα χαρτί όλες τις διαδρομές που διήνυσα και τις ένωνε μεταξύ τους με μία γραμμή, θα σχεδίαζε ενδεχομένως έναν Μινώταυρο» [ii]

Το Work In Progress είναι μια ιδιαίτερη παράσταση, μιας και σε αυτή τα κείμενα και τα αστεία που μέχρι τώρα ήταν πάνω σε χαρτί σηκώνονται στην σκηνή μπροστά στο κοινό και διαμορφώνονται, εξελίσσονται και ωριμάζουν. Γιατί μην ξεχνάμε, το πιο βασικό στοιχείο σε μια παράσταση stand up είναι το κοινό και το γέλιο του!

  Ο Ντάνιελ Τζέικομπ άρχισε να κάνει τέχνη στο Σικάγο, στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Διοχέτευε τις ιδέες του σε γλυπτά και σε έργα με χαρτί.

 Η πρώτη της τηλεοπτική εμφάνιση στην εκπομπή «Στην υγειά μας ρε παιδιά» είχε συζητηθεί πολύ και είχε χτυπήσει κόκκινο σε τηλεθέαση. Το «Στην υγειά μας ρε παιδιά» στη νέα του τηλεοπτική στέγη, εκείνη του ΣΚΑΙ, έπαιξε το δυνατό του χαρτί για ακόμα μια φορά και του ξαναβγήκε

 Συγγραφέας είναι ο κάθε άνθρωπος που θέλει να κάνει το χαρτί και το μελάνι πιστό σύντροφό του. Η συγγραφή ως δραστηριότητα δεν σχετίζεται με την εμπορική έννοια του όρου, με τις εκδόσεις ή με τον αριθμό των αντιτύπων που κάποιος μπορεί να πουλήσει. Η συγγραφή είναι το άνοιγμα της ψυχής και το αποτύπωμα που αφήνει. Άρα, ναι, αισθάνομαι συγγραφέας!

Θα ξεκινήσω από την κοινή διαπίστωση ότι η έννοια του «φυσικού», σε μια εποχή οικολογικής ή «οικολογικής» ευαισθησίας, πουλάει τρελά και είναι επόμενο ότι όποιος την εντάσσει στην προώθηση του προϊόντος του, ποντάρει σε «σίγουρο χαρτί». Όπως λόγου χάρη το «υγρό, πόσιμο κολλαγόνο», που οι τηλεκράχτες του μας έχουν… ζαλίζει τον έρωτα ολημερίς κι ολονυκτίς για απόλυτα φυσικό προϊόν που παράγει ο ίδιος ο οργανισμός, που δεν έχει καμιά παρενέργεια, που ενδείκνυται δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν, που και νεκρούς ανασταίνει… και «από 380 ευρώ, τώρα μόλις 28,90!!!» Και ενώ δεν του έδινα σημασία, η ακατάπαυστη πλύση εγκεφάλου με διαρκώς αυξανόμενη φαιδρότητα και υπερβολή, άρχισαν να με ψυλλιάζουν… και το έψαξα.

Θα πουλάω  μούρη και λεζάντα δεξιά κι αριστερά- κυρίως «αριστερά», θα χτυπάω στις δημοπρασίες εκατομμύρια αλά μονόπολη- σιγά το δύσκολο κι όταν έρθει η ώρα του μπερντέ, θα βγάλω πανηγυρικά το χαρτί ιδιοκτησίας του βοσκοτοπίου μου. Προσοχή: ιδιοκτησία, όχι λαμογιές με δανεικές εκτάσεις κι εταιρείες- φαντάσματα, έτσι;

Στην έκθεση Emergence παρουσιάζεται μια σημαντική ενότητα του έργου του Τόλη Τατόλα από το 2009 έως σήμερα, η οποία περιλαμβάνει διαφόρων διαστάσεων μονόχρωμα και πολύχρωμα σχέδια με μελάνι, μολύβι και χρωματιστά μολύβια σε χαρτί.

Από τον Μάκη Σενή. Έβαλα κάτω τις σκέψεις μου, να τις τυλίξω σε μια κόλλα χαρτί, να γλιτώσω από δαύτες. Σωρός τα γιατί μέσα στο κεφάλι μου και πάει να σπάσει. Όχι για τα προβλήματα τα καθημερινά, την οικονομική κρίση και το αλισβερίσι με την κοινωνία. Αυτό χοντρά χοντρά το συνηθίσαμε να το παλεύουμε, να το υπομένουμε όταν μας παίρνει από κάτω και όταν ξημερώνει μια στο τόσο μια καλή ημέρα να το γελοιοποιούμε.

Από την «Πάνδημο Μούσα» της Αριάδνης Καναβάκη. Θεωρείται φυσική και έμφυτη η τάση του ανθρώπου να χαρτογραφεί την περιοχή του και να επιθυμεί να τη χαράξει/προβάλλει/σχεδιάσει σε οποιοδήποτε υλικό μπορεί να τη αποτυπώσει (πέτρα, δέρμα, περγαμηνή, χαρτί), προσπαθώντας να εποπτεύσει τη ζωή και την επιβίωσή του.

Έλα όμως που ΚΑΙ φέτος δεν έκανες πράξη όλα όσα υποσχέθηκες στον εαυτό σου. Γράφτηκες στο γυμναστήριο κι έχουν βγάλει οι άνθρωποι silver alert να σε αναζητούν. Κόλλησες τη δίαιτα στο ψυγείο και πάνω στο χαρτί σημείωσες τα τηλέφωνα της τοπικής πιτσαρίας (του γυράδικου το ξέρεις απ’ έξω).

Ένας μήνας λειψός, στρεβλός, περίεργος, ένα διαδικτυακό συγγραφικό πείραμα, μια πρωτότυπη διαδικασία γραφής κι ένα βιβλίο που πρώτα κυκλοφόρησε ηλεκτρονικά και μετά πέρασε στο χαρτί.