Μια αξιέπαινη, καλοδουλεμένη, θεαματική νεανική προσπάθεια, που παρά τη συγγραφική και σκηνική φλυαρία, κέρδισε τις εντυπώσεις… Είδε και σχολιάζει η Πίτσα Στασινοπούλου

Να λοιπόν που μέσα στον «ασφυκτικό» κανόνα κακογουστιάς και φτήνιας, ενίοτε λάμπουν απρόσμενες εξαιρέσεις, σαν την παίκτρια του Ρουκ Ζουκ… Από την Π. Στασινοπούλου

Απολαυστική, καλοστημένη παράσταση γεμάτη ζωντάνια, πάνω σε ένα θαυμάσιο κείμενο ερμηνευμένο εξαιρετικά… Ειδε και σχολιάζει η Πίτσα Στασινοπούλου.

Ζητώ συγγνώμη για το οξύ ύφος του κειμένου, αλλά έχω σοβαρότατο θέμα με τη διαστροφή των άρρωστων του διαδικτύου… Από την Π. Στασινοπούλου.

Συναίσθημα σε πλεόνασμα από ένα δυνατό λυρικό έργο, μια αξιέπαινη ερμηνεία και μια καλοστημένη παράσταση με σκηνική οικονομία Ποιητικός λυρισμός και συναίσθημα που άγγιξαν στη «ΓΕΡΜΑ». Είδε και σχολιάζει η Πίτσα Στασινοπούλου

 Άλλο εκφράζεται ο καθένας στο σανίδι κι άλλο δουλεύει επαγγελματικά… ωστόσο όλοι γνωρίζουμε καλά ότι στην περίπτωση των σελέμπριτις κυριαρχεί ο δόλος… Σελέμπριτις στο σανίδι… «δικαιούται» να το πατά οποιοσδήποτε; Από τη στήλη  «Στον παλμό των φουαγιέ» της Π. Στασινοπούλου.

Ουσιαστική, ποιοτική τροφή για σκέψη παρά τις μικρές αδυναμίες Είδε και σχολιάζει η Πίτσα Στασινοπούλου.

 Είναι να τρελαίνεσαι που από μια πληθώρα πανάξιων, ταλαντούχων ηθοποιών, επιλέγονται μονίμως για τα σήριαλ καμιά 20 «συνήθεις ύποπτοι», που δεν τους ξεκουνά ούτε γερανός! Από την Πίτσα Στασινοπούλου

Μετρώ καλέ μου το μέγεθος της απώλειας και τρομάζω… όλες πονούν, μα κάποιες ζυγίζουν πιο βαριά και ξέρεις ότι το κενό τους ΔΕΝ μπορεί να αναπληρωθεί την εποχή των νάνων… και πώς να ντύσεις τη γύμνια με κουρέλια όταν κάποτε φορούσε μεταξωτά… Από την Π. Στασινοπούλου

Η σταδιακή, αθόρυβη, μουλωχτή αύξηση εισιτηρίου στο προ κρίσης 20άρι-25άρι, δίνει ξεκάθαρο μήνυμα επανόδου στις πάλαι ποτέ ένδοξες μέρες ευημερίας, άσχετα που οι κρετίνοι θεατές δεν το αντιληφθήκαμε ακόμη… Από τη στήλη «Παλμό των Φουαγιέ» της Πίτσας Στασινοπούλου.

Θεωρώ αδιανόητο να παραμείνει ατιμώρητος στη θέση του εκπροσωπώντας μια ολόκληρη τάξη εργαζόμενων, ένας μισάνθρωπος ρατσιστής… Μπαλάσκας με τ’ όνομα! Ντροπιάζει σύσσωμη την ΕΛΑΣ... Από την Π, Στασινοπούλου

 Φροντίστε άμεσα για την αποκατάσταση των ζημιών που προκάλεσε η ανικανότητά σας και κυρίως για την αποκατάσταση της φήμης του νησιού των Μεγάλων Θεών, που για χρόνια πληρώνει βαρύ τίμημα γι αυτήν την ανικανότητα! ΦΤΑΝΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ο εμπαιγμός!!! Από την Π. Στασινοπούλου

Θα μιλήσουμε για πραγματάκια απλά μέχρι αηδίας, για όσους τραγικά ανεπίδεκτους επιθυμούν να συνεχίσουν… να ζουν κατά την απουσία της συζύγου! Πιάσε λοιπόν φίλε μου μια μπύρα και άκου… Από την Π. Στασινοπούλου

 Απομείναμε οι στερημένοι τηλεθεατές καλοκαιριάτικα, με τον «Όλα λάθος» Κωστόπουλο αμανάτι και την καμένη συνταγή αναπαραγωγής του απόλυτου τίποτα…. Δεν τρώω καλύτερα καρπούζι μπαλκονάτο στα μουγκά! «Όλα λάθος» τελικά στην καλοκαιριάτικη τιβί του τίποτα… Από την Π. Στασινοπούλου

Υπήρξαν αναμφίβολα καλές στιγμές, ωστόσο η θεατρική μετριότητα δεν ταιριάζει στο ιστορικό μέγεθος του Άρη Βελουχιώτη… Ο «ΑΡΗΣ» των καλών στιγμών και των ποικίλων ενστάσεων… Eίδε και σχολιάζει η Πίτσα Στασινοπούλου

 Ο Δήμος Καλαμαριάς έκλεισε καλοκαιριάτικα το Κολυμβητήριο για εργασίες συντήρησης, με επιχειρήματα που προκαλούν τη λογική κι εκθέτουν τον φορέα... Από την άλλη όμως, τί το θέλουμε με 40άρια υπό σκιάν; Κάτσε να πιάσει -10^Ο να το φχαριστηθούμε!  Στο Δημοτικό Κολυμβητήριο Καλαμαριάς, μας κάνετε πλάκα;;; Γράφει η Πίτσα Στασινοπούλου

Είναι γεγονός ότι… «ένας Πούλης δεν φέρνει την άνοιξη» και κάποιες φιλότιμες ερμηνείες δεν μπορούν να εξαλείψουν σοβαρές συγγραφικές και σκηνοθετικές αδυναμίες, μιας παράστασης που παραπέμπει σε αφελή χοντροκομμένη φάρσα γυμνασιόπαιδων…Είδε και σχολιάζει η Πίτσα Στασινοπούλου

 Δεν είναι κακό κύριοι συντελεστές να δεχτείτε το φυσιολογικό ότι «όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν» και η απολαυστική σειρά που αγαπήσαμε ολοκλήρωσε τον κύκλο της, αντί να την σέρνετε αλλοιωμένη σε άχαρη φθορά… Μήπως καλή  μου «ΜΟΥΡΜΟΥΡΑ» ήρθε η ώρα της… απόσυρσης; Από την Π. Στασινοπούλου

 Δυο-τρία καλά δευτερεύοντα στοιχεία σε σκηνοθετικό ή ερμηνευτικό επίπεδο, αδυνατούν να σώσουν μια παράσταση βασισμένη σε κάκιστο κείμενο, το οποίο επιπλέον ως απόλυτα στατικός μονόλογος, ανέδειξε στο έπακρο όλες τις αδυναμίες του…«Ο Τζόνι πήρε το όπλο του» και… ή ο γιαλός είναι στραβός ή εμείς στραβά αρμενίζουμε! Είδε και σχολιάζει η Πίτσα Στασινοπούλου... 

Κάτσε, σου λέει, να προειδοποιήσω τον ανυποψίαστο για την εμετική παπάρα που ακολουθεί, μην του έρθει κατακέφαλα την ώρα που χαλαρώνει ή χωνεύει και πάθει ζημιά! Ώρα είναι να πάρουμε κανέναν στο λαιμό μας και να μας ζητάει ευθύνες… Γράφει η Π. Στασινοπούλου

Ξέρεις καλά ευφυή Νίκο, ότι αρκεί μια κορυφαία στιγμή- στο ζενίθ ή το ναδίρ, για προσδιορίσει το ηθικό ανάστημα καθενός, να στιγματίσει τη ζωή και τη πορεία του, να επισκιάσει οτιδήποτε άλλο… πάψε λοιπόν να παριστάνεις τον «αδικημένο», ΔΕΝ σε παίρνει! Γράφει η Π. Στασινοπούλου

Εισακουστήκαμε! Στους δίκαιους ύμνους από τη κριτική μας για τη παράσταση που βαθμολογήσαμε με ένα 8άρι (το μοναδικό για φέτος), ως αρνητικό αναφέραμε: «το μόνο που θα προσθέσουμε για μια σπουδαία θεατρική στιγμή,  είναι ένα… κρίμα! Κρίμα για τις τέσσερεις μόνο παραστάσεις, που δεν επιτρέπουν χρονικά τη «διείσδυση» στο θεατρόφιλο κοινό όπως αξίζει σε παρόμοιο εγχείρημα και σχεδόν… «απαιτούμε» την επανάληψη οπωσδήποτε!» Οπότε, ακούστε μας και σπεύστε...

Από τις αρχικές μου εκτιμήσεις για τα μέλη της επιτροπής, ομολογώ ότι διαψεύστηκα πανηγυρικά σε τρεις, πλην μίας που επιβεβαιώθηκε πλήρως, έτσι για να… σώσω την τιμή μου. Από την Πίτσα Στασινοπούλου

Πόσο πιο παρανοϊκό μπορεί να γίνει άραγε; Πόσο πιο οξύμωρο; Να γιορτάζεις την Ανάσταση σπέρνοντας θάνατο!!! Άλλωστε κάτι άλλο «καταγραμμένο» με τη βούλα και καθοριστικό της ποιότητάς μας, είναι η κοντή μνήμη… αυτή που βοηθά να επιβιώνουν πανηλίθιοι άρχοντες!Ανόητε ακούς τί λες;;; Από την Π. Στασινοπούλου