Ερωτεύτηκα σε παιδότοπο! Από τις Ιστορίες Ημερολογίου της Ελένης «Έλξις» Μαυρόβα.
Είπα κι εγώ, μπήκε η άνοιξη για τα καλά, δε θα ερωτευτώ; Βέβαια, δε φανταζόμουν ότι θα είναι ξαναφούντωμα με τον πρώην μου, αλλά προς το παρόν μου αρέσει κι αυτό!
Νόμιζα ότι τον είχα ξεπεράσει και μάλιστα για τα καλά! Αλλά τελικά, άλλα έδειξε η χθεσινή μας τυχαία συνάντηση. Βγαίνοντας από το Σούπερ Μάρκετ, διασταυρώθηκαν τα καρότσια μας. Το δικό του όμως, εκτός από ψώνια είχε και ένα παιδάκι επάνω. Στην αρχή σοκαρίστηκα, μέχρι που μου εξήγησε ότι ήταν ο ανιψιός του, της αδερφής του το παιδί.
Είχαμε χρόνια να συναντηθούμε και η αμοιβαία αμηχανία μας, έδειχνε ότι χαρήκαμε και οι δυο για αυτή μας τη συνάντηση. Δίχως να χάνουμε καιρό, κανονίσαμε φεύγοντας από εκεί και με αφορμή τον μικρό ανιψιό του, να πάμε και οι τρεις μας για ένα καφεδάκι να τα πούμε. Που αλλού; Σε παιδότοπο…
Μέχρι να φτάσουμε εκεί, ο καθένας με το αμάξι του, πέρασαν από το μυαλό μου χιλιάδες σκέψεις και σενάρια. Μήπως είναι παντρεμένος και έτσι φιλικά είπε να πιούμε καφέ, μήπως είναι σε σχέση και ταλαντεύεται τώρα που με είδε και του θύμισα τα παλιά, μήπως ξέχασε ότι του φέρθηκα πολύ άσχημα και ανώριμα τότε που τον χώρισα,… Τελικά φτάσαμε και εγώ δεν ήξερα τι στάση να κρατήσω. Είχα τόσο μετανιώσει, τότε που τον άφησα να φύγει από τη ζωή μου και ως , κανείς άλλος δεν ήταν τόσο καλός μαζί μου όσο αυτός!
Μπαίνοντας στον παιδότοπο, μου χαμογελούσε και ο ενθουσιασμός του ήταν έντονος. Μόλις τακτοποίησε τον μικρό ήρθε κοντά μου να καθίσουμε με την ησυχία μας. Ξεκίνησα εγώ την κουβέντα μας, προσπαθώντας να του απολογηθώ για την τότε συμπεριφορά μου όταν τον χώρισα. Αμέσως όμως με διέκοψε και μου είπε ότι τα είχε ξεχάσει κιόλας. Μα ήμουν τόσο ηλίθια τότε, να αφήσω να μου φύγει ένας τέτοιος άντρας από δίπλα μου. Ίσως να έφταιγε η διαφορά ηλικίας μας. Όσο και να πεις, τα δέκα χρόνια διαφορά μας και όντας εγώ τότε μόλις 21 χρονών, τι ωριμότητα να είχα για κάτι τόσο σοβαρό όσο αυτό που μου ζητούσε τότε ο ίδιος!
Για να βγάλει από τη δύσκολη θέση, είπε ότι θυμάται πια μόνο τα ευχάριστα που είχαμε μεταξύ μας. Μέσα από τη συζήτησή μας, κατάλαβα ότι δεν είναι παντρεμένος. Ο ίδιος με τον τρόπο του, φρόντισε να μου πει με τον τρόπο του πως ούτε σε σχέση είναι αυτό το διάστημα. Άλλωστε, από πάντα ήταν πιο ώριμος από την ηλικία του και δεν ενδιέφεραν ποτέ οι περιπέτειες. Αυτά τα λόγια τότε με ξενέρωναν. Σήμερα όμως που τα ξανακούω από το ίδιο άτομο, με γοητεύουν τρελά. Αχ και να είχα μια δεύτερη ευκαιρία μαζί του…
Από την κουβέντα μας, του έδωσα να καταλάβει ότι κι εγώ είμαι ελεύθερη και μάλιστα πιο κατασταλαγμένη πια, στο τι θέλω από τη ζωή μου και εδικά στην προσωπική. Χαμογελώντας με νόημα ο ένας στον άλλον, καταλάβαμε και οι δυο πως αυτή μας η συνάντηση ήταν μοιραία. Τώρα πια ήμουν έτοιμη κι εγώ, για αυτό το σοβαρό που μου έλεγε από τότε ο ίδιος. Και φυσικά, δε θα άφηνα να πάει χαμένη αυτή η δεύτερη ευκαιρία που είχα μαζί του.
Η ώρα είχε περάσει και έπρεπε να γυρίσει τον μικρό στο σπίτι του. Φύγαμε από τον παιδότοπο πιασμένοι χέρι χέρι και μέχρι να φτάσουμε ως το αυτοκίνητό μου, είχα πάρει ήδη και το πρώτο του φιλί
.
Αισθάνομαι τόσο ερωτευμένη, με τον ίδιο άνθρωπο μεν, αλλά έχω αλλάξει εγώ πια και χαίρομαι για αυτό!
