ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΟΣ:
Αναγέννηση / Rebirth
(Τουρκία, 2017)
Σκηνοθεσία: Gokce Oraloglu & Zehra Gokcimen, 4΄
Η μεταμόρφωση είναι χορευτική τελετουργία. Με κάθε κίνηση ξαναγεννιέσαι. Με κάθε βήμα κόβεις τον ομφάλιο λώρο. Με κάθε στροφή δημιουργείς ένα νέο κέλυφος.
Αρίφ - Ο χαρταετός μου σε τυφώνα / Arif – My Kite in a Hurricane
(Γερμανία, 2017)
Σκηνοθεσία: Bastian Lorig, 22΄
Μετά τη διαφυγή του από την σκληρή πολιτική κατάσταση στο Ιράκ, ο νεαρός φοιτητής Αρίφ ζει πλέον στο Βερολίνο. Πολύ σύντομα τα νέα από την πατρίδα του και τα γεγονότα στο Βερολίνο αναστατώνουν τη ζωή του. Η νέα αγάπη για τον Λεόν μπαίνει σε σκληρή δοκιμασία και ο Αρίφ παίρνει μια απόφαση που θα αλλάξει τη ζωή των δύο ανδρών.
Ασύμμετρο ταγκό /Tango Queerido (ντοκιμαντέρ)
(Αργεντινή, 2016)
Σκηνοθεσία: Liliana Furió, 60΄
Παρουσιάζεται το έργο που γίνεται μέσα από το διεθνές κίνημα του ασύμμετρου ταγκό (Tango Queerido). Απεικονίζεται ένας άλλος τρόπος ερμηνείας αυτού του θαυμάσιου χορού της εκδοχής της περιοχής του Ρίο ντε λα Πλάτα και της Ουρουγουάης, απ’ όπου εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο. Παρουσιάζεται το παράδοξο, πώς το τανγκό, ένας χορός τόσο παραδοσιακός και επιθετικά ανδρικός, έδωσε στη Λε.Γκ.Α.Δι.Μ. κοινότητα ένα εργαλείο επικοινωνίας, συγκράτησης και απαράμιλλου πολιτικού αγώνα.
Ασφαλής ζώνη / Safe Zone
(Βέλγιο, 2016)
Σκηνοθεσία: Hans Lein, 9΄
Η σύντομη στιγμή όταν κοινοποιείται το τρομακτικό μήνυμα: ο θάνατος ενός αγαπημένου γιου. Σε ένα συναισθηματικό χτύπημα, οι μνήμες και η πραγματικότητα μπλέκονται μέσα από το μυαλό της Μεράλ, της μητέρας του Κεμάλ. Συνειδητοποιεί ότι έχει χάσει τον γιο της.
Αυτός ο δρόμος / That Road
(Βραζιλία, 2016)
Σκηνοθεσία: Rafael Ramos, 15΄
Ο Ομάρ ψάχνει δουλειά, αλλά αποφασίζει να μην πάει σε ένα ραντεβού για συνέντευξη στο Μανάους. Αντ’ αυτού, ξεκινά ένα οδικό ταξίδι μαζί με άγνωστους. Μια μέρα, όπου όλα φαίνονται να είναι ανιαρά και αναμενόμενα, ο δρόμος αναδεικνύεται ως το μόνο μέσο που παρέχει κουράγιο και απαντήσεις για τη ζωή στην πόλη, μια ζωή που πλέον δεν τον ικανοποιεί. Οι πέντε ξένοι φίλοι που ταξιδεύουν, ψάχνουν για κάτι. Όμως το σημαντικό είναι η κίνησή τους, η φυσική και ιδεολογική, καθώς όλα είναι ρευστά. Πώς είναι να είσαι νέος;
Διαμέσου των κοινωνικών φύλων / Across Gender (ντοκιμαντέρ)
(Ολλανδία – Ινδονησία, 2016)
Σκηνοθεσία: Anouk Houtman, 24΄
Μέσα από διαφορετικά πρόσωπα και χώρους, παρουσιάζονται πτυχές της ζωής των διεμφυλικών προσώπων στη Γιογκιακάρτα των Φιλιππίνων και των προκλητικών στερεοτύπων στην κοινωνία. Η καταγραφή γίνεται εν μέσω αντι-ομοφυλοφιλικών διαδηλώσεων και εκστρατειών ενάντια στα ΛεΓκαΔιΜ πρόσωπα, στους πρώτους μήνες του 2016. Όμως συγχρόνως διοργανώνεται και το Φεστιβάλ Υπερηφάνειας των ΛεΓκαΔιΜ. Η διαπραγμάτευση της ορατότητας είναι μια δύσκολη και εξελισσόμενη διαδικασία.
Είμαι ο Ισαάκ / I am Isak (ντοκιμαντέρ)
(Νορβηγία – ΗΠΑ, 2017)
Σκηνοθεσία: Tony Zosherafatain, 21΄
Η μαγευτική ζωή του Ισαάκ, ενός νεαρού μετανάστη που ζει στη Νορβηγία. Από το παρελθόν στο παρόν, η ιστορία του διερευνά τις σωματικές, συναισθηματικές και κοινωνικές επιπτώσεις της μετάβασης. Συνδυάζει το πολιτιστικό πλαίσιο με την αφήγηση από πρώτο χέρι για να διερευνήσει τι σημαίνει να είσαι trans: πρέπει να ξεχάσεις το παρελθόν σου και να γίνεις το φύλο που ήθελες να είσαι; Η ταινία εμβαθύνει στη μετάβαση, ενώ εξερευνά τα μεγαλύτερα κοινωνικά ζητήματα της τρανσφοβίας, της οικογενειακής απομόνωσης και των διακρίσεων σε βάρος των διεμφυλικών ανθρώπων.
Η ανάμνηση / Memory of You
(Σουηδία, 2015)
Σκηνοθεσία: Nils Janlert, 12΄
Ο Αδάμ πηγαίνει για δείπνο με τη σύζυγό του, όταν διαταράσσεται από κάτι από το παρελθόν του. Μια ιστορία για μια αγάπη που ποτέ δεν ολοκληρώθηκε. Η ταινία γυρίστηκε σε μια μόνο λήψη.
Η δεξιοτέχνης ερημίτισσα / The Masterful Hermit
(Ηνωμένο Βασίλειο, 2015)
Σκηνοθεσία: Reg Noyes, 35΄
«Το μόνο που της έδινε δύναμη να ζει, που έκανε το μέλλον της άξιο για να το αναμένει, ήταν η σταθερή πίστη της, ότι ο αληθινός έρωτας ενδεχομένως να τύχει σε όλους μας». Όταν η Χριστίνα συμμετέχει στο γαμήλιο πάρτι της για γυναίκες και αναμένει να ξεκινήσει την επόμενη μέρα ένα ταξίδι ανά τον κόσμο, ανακαλύπτει ξαφνικά ότι είναι καθηλωμένη από ένα γεγονός του παρελθόντος: Δεν έχει δει εδώ και ένα χρόνο την Ένιντ, όταν τότε, ένα απρόσμενο απόγευμα, βρέθηκαν στα πρόθυρα του να ερωτευτεί η μία την άλλη. Τώρα που οι δυο τους ξανασυναντιούνται, η Ένιντ ελπίζει ότι η Χριστίνα ότι θα επιλέξει την ίδια και όχι το προγραμματισμένο ταξίδι της.
Η δικιά μου ευτυχία / My Piece of Happiness
(Ολλανδία, 2016)
Σκηνοθεσία: Coen Haver, 6΄
Η ιστορία δύο γυναικών, γιαγιάδων πια, που έχουν κρυφά ερωτευτεί εδώ και χρόνια. Τώρα, ήρθε η ώρα να ενημερώσουν τις οικογένειές τους.
Η δύναμη της ομορφιάς / The Potential for Beauty
(Αυστραλία – ΗΠΑ, 2016)
Σκηνοθεσία: Marc Petzke, 60΄
Δυο αδέλφια αγωνίζονται να διαχειριστούν τις αυστηρές προδιαγραφές των γονιών τους. Κάθε παιδί βρίσκει το δικό του δρόμο: Ο ένας δουλεύει για βιοπορισμό –και ευχαρίστηση- σε ανδρικά σόου, όμως η σχέση του με μια κοπέλα τον προσανατολίζει διαφορετικά. Ο άλλος έχει να διαχειριστεί την ομοφυλοφιλία και την εξάρτηση. Η σχέση μεταξύ των αδελφών εδραιώνεται.
Η ομολογία / The Confession
(Ταϊβάν, 2016)
Σκηνοθεσία: Hsuan-Chi Kuo, 25΄
Ο Γιαν-Μινγκ και ο Σάο-Αν είναι κολλητοί που συζητούν με λεπτομέρειες τις διαφορές της προσωπικότητάς τους. Όταν ο ένας βρίσκεται σε αδυναμία, ο άλλος τον στηρίζει, όταν ο ένας αδρανεί, ο άλλος δραστηριοποιείται. Είναι σαν ένα σώμα, αν και δεν έχουν το ίδιο «αίμα», έως ότου νιώθουν τον έρωτα για πρώτη τους φορά: ο Σάο-Αν ερωτεύεται την Γιου-Ζουάν, αλλά ο φίλος του ζηλεύει και δεν θέλει να τον μοιραστεί με αυτή. Προβοκάρει την κοπέλα για να μαλώσει με τον Σάο-Αν, πράγμα που όταν αποκαλύπτεται, εξοργίζει τον Σάο-Αν. Τότε ο Γιαν-Μινγκ αποκαλύπτει το μεγάλο μυστικό του. Τίποτε δεν είναι πια όπως πριν.
Ιστορία διαφορετικών αγγιγμάτων / History of Other Touches
(Ελλάδα, 2016)
Σκηνοθεσία: Μαριάννα Παπαγεωργίου, 3΄
Το τελευταίο δείπνο δύο νέων. Ο ένας τους δεν γνωρίζει ότι είναι και το τελευταίο. Μια σχέση, μέσω αγγιγμάτων.
Και οι εραστές μελαγχολούν / Even Lovers Get the Blues
(Βέλγιο, 2016)
Σκηνοθεσία: Laurent Micheli, 95΄
Η Άνα κοιμάται με τον Χούγκο, η Ντάλχια με τον Γκρασιάνο, ο Λέο με τον Λούις και ο Άρθουρ με όλους. Τα πάρτι και οι έρωτες οδηγούν στο ψάξιμο της «αδελφής ψυχής», των βαθύτερων επιθυμιών και της λαχτάρας για ολοκληρωτικά βιώματα. Παρακολουθούμε την περιγραφή του έρωτα και της ζωής παθιασμένων νέων.
Λουλούδια από αμυγδαλόψιχα / Marzipan Flowers
(Ισραήλ, 2014)
Σκηνοθεσία: Adam Kalderon, 75΄.
Η Χαντάς είναι 48 χρονών και ζει σε ένα κιμπούτς στο νότιο Ισραήλ. Μετά το φονικό ατύχημα του συζύγου της, η Χαντάς αντιμετωπίζει την αρνητική συμπεριφορά των γειτόνων της που πλέον φοβούνται τη νέα της ιδιότητά της, ως όμορφης χήρας. Έτσι αποφασίζει να μετακομίσει στο Τελ Αβίβ. Εκεί βρίσκει απρόσμενη στήριξη από την συγκάτοικό της, μια διεμφυλική με μυστηριώδες και ποικίλο παρελθόν. Παρά τη διαφορετικότητά τους ως προς τους στόχους στη ζωή τους, αναπτύσσουν μια ισχυρή φιλία.
Μαμά, γύρισα / Mum, I’m Back
(Ελλάδα, 2017)
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Κατσιμήρης, 5΄
Μια γυναίκα επιστρέφει, μετά από 40 χρόνια, στο χωριό όπου γεννήθηκε, προκειμένου να παραστεί στην κηδεία της μητέρας της. Στα χέρια της κρατά μια φωτογραφία της μητέρας της με τα δύο αγόρια της. Φτάνοντας στα κοιμητήρια, βρίσκεται αντιμέτωπη με όλα αυτά τα πρόσωπα που κάποτε είχε αφήσει πίσω της.
Μεταδοτική / Contagious
(Σουηδία, 2016)
Σκηνοθεσία: Jenny Larsson, 14΄
Η Ντάνι ζει εξαιρετικά: έχει θαυμάσιους φίλους που τους εμπιστεύεται και ζει έναν νέο έρωτα. Αλλά, μια μέρα, όλα αλλάζουν. Αντιμετωπίζει μια προσωπική δοκιμασία και βιώνει προδοσία, αγνόηση και προκατάληψη.
Μια βαθιά αναπνοή / One Deep Breath
(Γαλλία, 2015)
Σκηνοθεσία: Antony Hickling, 56΄
Ο Μαέλ θρηνεί την απώλεια του συντρόφου του. Επίσης προσπαθεί να αντιμετωπίσει την αυτοκτονία του συνεργάτη του Ανταμ, καθώς και το ταραγμένο κοινό παρελθόν τους. Η Πατρίσια, που κι αυτή έχει ερωτική σχέση με τον Ανταμ, εμπλέκεται σε κίνδυνο καθώς προσπαθεί να βοηθήσει τον Μαέλ που θρηνεί.
Μια θαυμαστή σχέση / A Wonderful Affair (ντοκιμαντέρ)
(Τουρκία, 2017)
Σκηνοθεσία: Tahir Ün, 5΄
Η Χαρίκα (η «Θαυμάσια») προέρχεται από μια κουρδική οικογένεια προσφύγων από το Σιίρτ της Μανίσα (Μαγνησίας). Όπως η ίδια λέει, είναι διεμφυλική από την παιδική της ηλικία, έχει ένα σώμα με γυναικεία ψυχή. Τώρα ζει στο Ιζμίρ (Σμύρνη) από το 2000 και κερδίζει το ψωμί της από την πορνεία (σεξουαλική εργασία).
Μια καλοκαιρινή νύχτα / One Summer Night
(Νότια Κορέα, 2016)
Σκηνοθεσία: Kim Hun, 97΄(ακατάλληλο για ανήλικους)
Στη Σεούλ ο Γιονγκ-γιουν έχει έναν ερωτικό σύντροφο που θα πάει στον στρατό, οπότε προσωρινά πρέπει να χωρίσουν. Τότε εμφανίζεται ο πρώην εραστής του. Δεν του φτάνει αυτό το μπλέξιμο, αλλά πρέπει να αποζημιώνει κάποιον άλλον φίλο του, που του προκάλεσε ατύχημα.
Μορφή / Figure
(Γαλλία, 2017)
Σκηνοθεσία: Simon Savory, 5΄
Μια τριγωνική σχέση αναπτύσσεται στα προάστια του Παρισιού. Μια εξερεύνηση χορού, έκφρασης, φιλίας και πολύ-ερωτισμού.
Ομοφυλόφιλος: Ψάχνοντας για ασφάλεια / Home: Looking for Shelter (ντοκιμαντέρ)
(Γερμανία, 2017)
Σκηνοθεσία: Bin Chen, 60΄
Στο δυτικό τμήμα της Γερμανίας, ο γκέι πρόσφυγας Τζάβιντ από το Αζερμπαϊτζάν, μετά από μια απόπειρα αυτοκτονίας του σε στρατόπεδο προσφύγων, ξεκινά μια εκστρατεία για να δοθεί περισσότερη προσοχή στα δικαιώματα των Λε.Γκ.Α.Δι.Μ. Στο νότιο τμήμα της χώρας, ο Μπόρις από την Ρωσία, μετακομίζει στο πρώτο στρατόπεδο προσφύγων για Λε.Γκ.Α.Δι.Μ. στη Γερμανία, αλλά υποφέρει από την καταπίεση που υφίσταται από την περίπλοκη διαδικασία του ασύλου. Στο βόρειο τμήμα της χώρας, η διεμφυλική Μελίσσα από την Συρία, ενθαρρύνει πρόσφυγες να συμμετάσχουν στο δικό της καλλιτεχνικό σχήμα.
Ο Χουνίτο / Junito
(Πουέρτο Ρίκο, 2017)
Σκηνοθεσία: Adriana Gonzαlez – Vega, 12΄
Πώς αντιμετωπίζει η οικογένεια τη διαφαινόμενη διεμφυλικότητα ή ομοφυλοφιλία του γιου της; Ο Χασέ και η σύζυγός του ζουν σε μια μικρή πόλη του Πουέρτο Ρίκο και προβληματίζονται για τη συμπεριφορά του γιου τους. Συγχρόνως ο Χασέ ενοχλείται έντονα από την αρνητική συμπεριφορά της γειτονιάς προς τον ομοφυλόφιλο γείτονά του, τον Τζουνίτο. Ανησυχώντας για το μέλλον που προδιαγράφεται για τον γιο του στο κοινωνικά συντηρητικό Πουέρτο Ρίκο, αποφασίζει να μετακομίσει σε άλλη, πιο φιλελεύθερη χώρα.
Πεδιάδες βερίκοκων / Apricot Groves
(Αρμενία, 2016)
Σκηνοθεσία: Pouria Heidary Oureh, 79΄
Ο Αράμ, αρμενικής καταγωγής, είχε μεταναστεύσει ως παιδί από το Ιράν στις ΗΠΑ. Τώρα επισκέπτεται την Αρμενία για πρώτη φορά, προκειμένου να ζητήσει σε γάμο τη φίλη του, Αρμένισσα, την οποία είχε γνωρίσει στις ΗΠΑ όπου ζούσε κι αυτή. Ο Αράμ πρέπει να μάθει τα ήθη και έθιμα κατά τη μονοήμερη παραμονή του στην Αρμενία, αλλά το δυσκολότερο είναι πώς θα γίνει αποδεκτή η προσωπική του κατάσταση...
Πέρα από το ροζ και το γαλάζιο / Beyond Pink and Baby Blue (ντοκιμαντέρ)
(Γερμανία, 2016)
Σκηνοθεσία: Marcus G. Preis, 67΄
Τα παιδιά έχουν μια αίσθηση της ταυτότητας φύλου τους πολύ πριν μπουν στην εφηβεία. Η Σοφία, 6 και ο Νούκα 13, είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα, διότι ήδη στην ηλικία των 2 γνώριζαν ότι ήταν διεμφυλικά. Ευτυχώς, οι γονείς τους τα πήραν στα σοβαρά, όταν αυτά δήλωσαν ότι οι ρόλοι των φύλων τους δεν ταιριάζουν με τους ρόλους που τους είχαν αποδοθεί βάσει του σώματός τους. Μιλώντας σε παιδιά, γονείς, δασκάλους και γιατρούς, το ντοκιμαντέρ προσπαθεί να συζητήσει το ότι η οικογένεια, το περιβάλλον, η εκπαίδευση και η κοινωνία γενικά μπορούν να βοηθήσουν τα διεμφυλικά παιδιά, ώστε αυτά να ζήσουν χωρίς καταστολή.
Περιστέρι / Dove
(Ελλάδα, 2016)
Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Χαλιάσας, 17΄
Η αφήγηση για δύο απελπισμένες ψυχές, ενωμένες συμπτωματικά, που θέλουν να κατακτήσουν την αληθινή αγάπη. Ο δρόμος τους περνά μέσα από την κόλαση.
Ροζ / Pink
(Ηνωμένο Βασίλειο, 2016)
Σκηνοθεσία: Dan Davis, 3΄
Ένα αφιέρωμα στα γηρατειά, τις αναμνήσεις, τις αγάπες και τις στιγμές που μας ακολουθούν για πάντα. Η ηρωίδα βρίσκεται στο Ηνωμένο Βασίλειο, ωστόσο οι αναμνήσεις της είναι από την Τεχεράνη του 1949. Η αφήγηση εξερευνά τα μυστικά της ηρωίδας - γιαγιάς για μια ζωή φαινομενικά ξεχασμένη.
Σίσακ / Sisak
(Ινδία, 2017)
Σκηνοθεσία: Faraz Arif Ansari, 15΄
Δύο ήρωες εντελώς διαφορετικοί. Ο ένας διαβάζει τον Haruki Murakami, ο άλλος είναι κουρασμένος από την δουλειά. Ο ένας είναι ντυμένος με χιτώνα κούρτα και σαντάλια, ο άλλος με δερμάτινα παπούτσια και τυποποιημένα ρούχα. Ο τόπος συνάντησής τους είναι αυτός των ονείρων, δεν έχει ακόμη αρθρωθεί όμως με σαφήνεια.
Το κέντρο: Τι να κάνεις με τη σιωπή / The Center: What to Do with the Silence
(Γερμανία – Ναμίμπια, 2014)
Σκηνοθεσία: Eddy Ballardi, 24΄
Μια Αφρικανή ζει στο Βερολίνο και προσπαθεί να ξεχάσει τις καταπιεστικές καταστάσεις που την ώθησαν στην μετανάστευση από την ζωή της στη Ναμίμπια σε ένα κέντρο προστασίας για γυναίκες πρόσφυγες. Τώρα, ένα άλλο τραγικό γεγονός και τα συναισθήματά της για μια γιατρό, ξαναφέρνουν στη μνήμη της παλιές πληγές οι οποίες δεν είναι καθόλου σίγουρη ότι κάποτε θα μπορέσουν να κλείσουν.
Το κορίτσι / The Girl
(Βουλγαρία, 2017)
Σκηνοθεσία: Petar Minov, 10΄
Είμαστε αυτό που δείχνουν οι πράξεις μας. Η διαφορά μεταξύ λόγων και έργων: η Υπηρεσία Πρώτων Βοηθειών φτάνει σε έναν έρημο τόπο όπου βρέθηκε το σώμα μιας κοπέλας. Ο νεαρός γιατρός του ασθενοφόρου αντιπαρατίθεται με τους πιο ηλικιωμένους συναδέλφους του, λόγω του μη ανθρωπιστικού τρόπου σκέψης τους. Όμως, μια απρόσμενη ανακάλυψη δοκιμάζει την ηθική του.