Είχα πει πως ότι είχα να γράψω για τη Eurovision και τη σχέση των fans με το διαγωνισμό σε Ελλάδα και εξωτερικό το έγραψα (εδώ) και έτερον ουδέν έχω να διατυπώσω. Ωστόσο…. έπιασαν "φαγούρα" τα δάχτυλα και το πληκτρολόγιο μου κι έπρεπε να κάνω ειδικές γραπτές ασκήσεις για να περάσει.
Τα fora και οι ομάδες στα social media "πήραν φωτιά" μετά τα αποτελέσματα.
Οι ξένοι fans ανακύκλωναν επί ώρες τη φήμη ότι ο Damiano David, frontman του Ιταλικού συγκροτήματος Maneskin που κέρδισε το διαγωνισμό, έκανε χρήση ναρκωτικών στο green room και μάλιστα ζητούσαν την ακύρωση της πρωτιάς. Τόση χολή πια. Τόση κακία αλλά και κακομοιριά. Θα μου πει κανείς ότι και οι fans του διαγωνισμού σε όλη την Ευρώπη και τον κόσμο είναι μικρογραφίες κοινωνιών, οπότε όλα θα τα διαβάσουμε.
Στην Ελλάδα όμως ξέσπασε σχεδόν Ελληνοκυπριακός "εμφύλιος" καθώς η Ελλάδα μπήκε στη δεκάδα και τα πήγε πολύ καλύτερα από την Κύπρο. Ενώ μέχρι πρότινος γινόταν το αντίθετο.
Βεβαίως ήδη είχαν βγει μαχαίρια από τις πρόβες της Ελληνικής συμμετοχής με αφορμή τα εφέ και τη σκηνοθεσία του Φωκά Ευαγγελινού. Όλοι είχαν κάτι να πουν και να παρατηρήσουν ή ακόμη και να κράξουν.
Ωστόσο και αυτοί που υποστήριξαν την Ελληνική συμμετοχή μέχρι λιβανίσματος της ΕΡΤ (ούτε να πληρώνονταν ως κόλακες) και μάλιστα χωρίς να έχουν πόστο στη δημόσια τηλεόραση, εκτός κι εάν δεν ξέρουμε κάτι, ανάρτησαν στους λογαριασμούς τους τη λέξη "Σκασμός" γιατί δικαιώθηκαν.
Και ορθώς δικαιώθηκαν διότι ομολογουμένως η Στεφανία και το τραγούδι και το στήσιμο ήταν μια πολύ καλή επιλογή, αλλά από που πηγάζει αυτός ο θυμός της λέξης "σκασμός" άραγε;
Μήπως λέω μήπως, εμπεριέχει και μια δόση εξουσίας, της όποιας εξουσίας του γραπτού λόγου;
Βεβαίως κι εγώ θα μπορούσα άνετα να κατηγορηθώ από μεγάλη μερίδα των fans ότι με το γραπτό μου λόγω ασκώ εξουσία.
Εκείνο όμως που μου έκανε εντύπωση είναι ότι διακινήθηκαν μεταξύ των Ελλήνων fans φωτο-αναρτήσεις που κορόιδευαν την αποτυχία άλλων ερμηνευτών που η μία η Μαλτέζα τυγχάνει να είναι μαύρη και σωματώδης και η άλλη η εκπρόσωπος του Σαν Μαρίνο, επίσης μαύρη με Αφρικανικό αίμα.
Στη μια ανάρτηση έδειχναν τη Μαλτέζα να κλαίει με μπόλικα σχόλια διακωμώδησης και στην άλλη την Ιταλίδα του Σαν Μαρίνο να αναρωτιέται για την 22η θέση της με επίσης μπόλικα σχόλια γελοιοποίησης.
.png)
Το να χαίρεσαι γιατί τα φαβορί σου πήγαν καλά είναι πέρα για πέρα κατανοητό. Το να χαίρεσαι γιατί η μια δεν κέρδισε και η άλλη δεν πήγε καλά είναι από αρνητικό έως τοξικό. Θα μπορούσε όμως να είναι και τυχαίο το γεγονός των αναρτήσεων αυτών. Θα μπορούσε να είναι για τα τραγούδια και το στήσιμο τους. Και ελπίζω όχι για τα κιλά και το χρώμα ή τις χώρες.
Εντελώς τυχαία βέβαια οι χιουμοριστικές κατά τη δική τους κρίση αναρτήσεις αφορούσαν τις συμμετοχές κρατιδίων και όχι κρατών.
Λες και οι Έλληνες fans δε θα άντεχαν σε μια νίκη Μάλτας ή Σαν Μαρίνο.
Τα πάντα είναι θέμα προσωπικής αισθητικής και γούστου. Γι’ αυτό και το χιούμορ και η κριτική είναι αναγκαία και καλοδεχούμενα, όχι όμως και το θάψιμο και το κράξιμο. Αυτά τα δυο είναι δουλειά των νεκροθαφτών και των κορακιών.
.jpg)
Πάντα κατά την εντελώς υποκειμενική κι ελπίζω ταπεινή μου γνώμη.
Μετά λύπης μου διαπιστώνω ότι στις ομάδες αυτές μέλος των οποίων είμαι κι εγώ οι fans εκτονώνονται λεκτικά όπως οι οπαδοί των ποδοσφαιρικών ομάδων.
Προς Θεού δε λογοκρίνω, είμαι υπέρ της ελευθερίας της έκφρασης. Αλλά δυστυχώς και οι Eurofans μετατράπηκαν σε μάζα οπαδοποιώντας την αγάπη τους για το διαγωνισμό.
Το καλό είναι ότι ανάμεσα τους υπάρχουν πολλά άτομα καλλιεργημένα και με ουσιαστική σχέση με αυτό που λέγεται μουσική. Για αυτό ακόμη και η αυστηρή κριτική τους γίνεται είτε με πραγματικό χιούμορ, είτε με τεκμηριωμένη άποψη.
Και του χρόνου λοιπόν με υγεία κι ελευθερία!!!
----
«Kif Express» - Κάθε 5, 15 και 25 του μηνός στις σελίδες του Kulturosupa.gr
----
Δείτε & αυτά:
.
.
.
.
.
..
Ακολουθήστε το Kulturosupa.gr στα social media
..