The Thieves: Η κορεάτικη έκδοση του «Η Συμμορίας των Έντεκα». Από τη στήλη «Έι γκα» του Παναγιώτη Κοτζαθανάση.
Διαθέτοντας πολύ μεγάλο προϋπολογισμό και κάποιους από τους καλύτερους Ασιάτες ηθοποιούς, το «The Thieves» αποτελεί εξαιρετικό δείγμα mainstream κινηματογράφου και μία από τις πιο επιτυχημένες εμπορικά παραγωγές στην ιστορία του κορεάτικου σινεμά
Οι Πόπι, Γενικάλ, Τσιούινγκαμ και Ζαμπάνο είναι μια ομάδα επαγγελματιών κλεφτών, οι οποίοι είναι διατεθειμένοι να κάνουν το οτιδήποτε για να πετύχουν το σκοπό τους. Μετά από μια επιτυχημένη κομπίνα, ο πρώην «συνεργάτης» του Πόπι, Μακάο Παρκ, επικοινωνεί μαζί του και τον ενημερώνει για μία εξαιρετικά προσοδοφόρα επιχείρηση που θα λάβει χώρα στο Μακάο. Παράλληλα, η Πέπσι, το τρίτο μέλος της προαναφερθείσας ομάδας και πρώην ερωμένη του Παρκ, αποφυλακίζεται. Η τωρινή ομάδα του Πόπι συμφωνεί να συμμετάσχει στην επιχείρηση, ενώ μαζί τους έρχεται τελικώς και η Πέπσι, χωρίς να ενημερώσει τον Παρκ. Όταν φτάνουν στο Χονγκ Κονγκ, μία ξεχωριστή ομάδα τους περιμένει, αποτελούμενη από τους Τσεν, Άντριου, Τζούλι και Τζόνι. Όλοι μαζί τώρα πρέπει να συνεργαστούν για να κλέψουν ένα θρυλικό διαμάντι, που ονομάζεται «Δάκρυ του Ήλιου». Όμως, καθώς οι εντάσεις μεταξύ των μελών αυξάνονται, αποδεικνύεται πως ο καθένας έχει την δική του ατζέντα.
Ο Τσόι Ντονγκ-χουν σκηνοθετεί ένα φιλμ που φωνάζει υπερπαραγωγή από την αρχή, με ένα εξαιρετικό επιτελείο ηθοποιών που περιλαμβάνει τους Κιμ Γιουν-σέοκ, Κιμ Χιε-σου, Λι Τζουνγκ-τζάε, την πανέμορφη Τζουν Τζι-χιουν, Ο Νταλ-σου, τον «μεγάλο» Σάιμον Γιαμ και την Αντζέλικα Λι. Επιπλέον, με γυρίσματα σε Σεούλ, Μπουσάν, Μακάο και Χονγκ Κονγκ, και με σκηνές δράσεις που εκτυλίσσονται σε ουρανοξύστες, δρόμους και μια πολυκατοικία, γίνεται φανερό πως οι παραγωγοί δεν φοβήθηκαν καθόλου τα ποσά, σε μια τακτική που τελικώς απέδωσε, μιας και το «The Thieves» είναι η πέμπτη πιο εμπορική ταινία στην ιστορία του κορεάτικου σινεμά.
Το φιλμ ουσιαστικά είναι χωρισμένο σε δύο μέρη, με το πρώτο να είναι πιο χαλαρό, περιλαμβάνοντας αρκετές κωμικές σκηνές καθώς παρουσιάζει τις δυναμικές ανάμεσα στα μέλη του γκρουπ. Το δεύτερο περιέχει περισσότερη δράση και δράμα ενώ οι ανατροπές, οι προδοσίες και οι πληροφοριοδότες εμφανίζονται για να δώσουν στην ιστορία και τους χαρακτήρες βάθος, καθώς ξεκινάει ένα παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι.
Οι σκηνές δράσης είναι εντυπωσιακές, με εκείνη εντός και εκτός της πολυκατοικίας να ξεχωρίζει, θυμίζοντας αρκετά το στυλ του Τσούι Χαρκ.
Όσο αναφορά τους ηθοποιούς, όλοι είναι εξαιρετικοί στους ρόλους τους και η χημεία μεταξύ τους είναι άριστη, πραγματικά μεγάλο κατόρθωμα αν σκεφτεί κανείς τον αριθμό των πρωταγωνιστών. Η Κιμ Χιε-σου ως Πέπσι και η Κιμ Χάε-σουκ ως Τσιούινγκαμ ξεχωρίζουν από τις γυναίκες ενώ το φιλμ εκμεταλλεύεται όσο περισσότερο γίνεται την εμφάνιση της Τζουν Τζι-χιουν, η οποία υποδύεται την Γενικάλ όσο πιο «πρόστυχα» γίνεται. Ο Ο Νταλ-σου είναι όπως πάντα καταπληκτικός σε έναν κωμικό ρόλο, ο Σάιμον Γιαμ κλέβει την παράσταση, ενίοτε, ως Τσεν, σε έναν ακόμη τραγικό ρόλο και η ένταση ανάμεσα στον Κιμ Γιουν-σέοκ ως Μακάο Παρκ και τον Λι Τζουνγ-τζάε ως Πόπι είναι από τα μεγαλύτερα ατού της ταινίας.
Οτιδήποτε θα ζητούσε κάποιος από τον mainstream κινηματογράφο βρίσκεται εδώ, σε μια υπερπαραγωγή-αριστούργημα του σύγχρονου κορεάτικου κινηματογράφου.
