Macabre: Δείτε και λίγο Ινδονησιακό σπλάτερ
Βασισμένο στο μικρού μήκους «Dara», το ντεμπούτο των αδερφών Μο (πραγματικά ονόματα Κίμο Στάμποελ και Τίμο Τζαχζάντο) είναι ένα αυθεντικό slasher, τόσο γεμάτο με αίμα και βία, που «κατάφερε» να γίνει το πρώτο ινδονησιακό φιλμ που απαγορεύεται στην Μαλαισία.
Μια παρέα αποτελούμενη από τους Άντζε και Άστριντ, ένα παντρεμένο ζευγάρι με την κοπέλα να είναι έγκυος, τους Άλαμ, Έκο, Τζίμι και την αδερφή του Άντζε κατευθύνονται προς το αεροδρόμιο στην Τζακάρτα. Καθοδόν, συναντούν μια πολύ όμορφη κοπέλα, την Μάγια, την οποία κάποιος έχει ληστέψει. Τους ζητάει να την μεταφέρουν στο σπίτι της, κάτι που τελικά δέχονται, μιας και ο Έκο, τυφλωμένος από την ομορφιά της, πείθει και τους υπόλοιπους να την βοηθήσουν. Κάποια στιγμή φτάνουν στο σπίτι της στη μέση του πουθενά και εκείνη τους προσκαλεί μέσα, ώστε η μητέρα της να τους ευχαριστήσει καταλλήλως. Τελικώς συμφωνούν, παρά τους αρχικούς δισταγμούς τους, και έτσι γνωρίζονται με την Ντάρα, την μητέρα και τον Άνταμ, τον αδερφό. Σύντομα όμως, συνειδητοποιούν πως η πρόσκληση δεν έγινε λόγω καλοσύνης (το λιγότερο) καθώς μια βίαιη και αρχικώς μονόπλευρη μάχη ξεκινάει, στην οποία λίγο αργότερα μπλέκονται ένας χασάπης και η αστυνομία.
Οι αδερφοί Μο σκηνοθετούν ένα αυθεντικό exploitation φιλμ, το οποίο επικεντρώνεται στα λουτρά αίματος, τις σφαγές και όλα εκείνα τα αποτρόπαια που τόσο αρέσουν στους οπαδούς του είδους. Μην περιμένετε βάθος στο σενάριο ή ανάλυση των χαρακτήρων, όποιος επιλέξει να δει το «Macabre» βρίσκεται εδώ για το αίμα, και οι αδερφοί Μο το προσφέρουν απλόχερα.
Αυτό που κάνει την ταινία να ξεχωρίζει από την πληθώρα ανάλογων παραγωγών είναι η χρήση μιας πλειάδας «εργαλείων» ως όργανα φόνου, τα οποία περιλαμβάνουν μαχαίρια, μία κατάνα, μία βαλλίστρα, μια καρφίτσα για τα μαλλιά και ένα αλυσοπρίονο, το οποίο εμφανίζεται σε μία από τις πιο εντυπωσιακές και αγωνιώδεις σκηνές της ταινίας. Προσθέστε σε αυτά κανιβαλισμό και μια εξαναγκασμένη γέννα και έχετε την ραχοκοκκαλιά του φιλμ.
Το δεύτερο χαρακτηριστικό που ξεχωρίζει το «Macabre» είναι η παρουσία των δύο σατανικών γυναικών, Μάγια και Ντάρα. Η πανέμορφη Ιμέλντα Θερίν παίζει τον ρόλο της σειρήνας άψογα, ενώ, αντίστοιχα, η Σαρίνα Νταάνις ενσαρκώνει το κακό με όλη της την ύπαρξη, καθώς το πρόσωπό της (και οι εκφράσεις της), ο τρόπος που μιλάει, που κινείται και που είναι ντυμένη δίνουν μια σαφέστατη ένδειξη πως κάτι κακό θα συμβεί. Η παρουσία της και η συνεισφορά της στην γενικότερη ατμόσφαιρα του φιλμ είναι ανάλογες με εκείνες της Έιχι Σιίνα στην «Ακρόαση» του Μίικε. Το Βραβείο Καλύτερης Ηθοποιού που κέρδισε το 2009 στο Διεθνές Φεστιβάλ Φιλμ Φαντασίας στο Πουτσόν ήταν πέρα ως πέρα δίκαιο.
Τεχνικά, η ταινία είναι προφανέστατα χαμηλού προϋπολογισμού σε στυλ grindhouse αλλά ο ήχος και το αίμα είναι όπως θα έπρεπε για παραγωγή της κατηγορίας, κάτι που ισχύει και για το κάπως μπαρόκ εσωτερικό του σπιτιού, το οποίο εντείνει την γκροτέσκα ατμόσφαιρα της ταινίας.
Το «Macabre» είναι ένα αυθεντικό exploitation/splatter/slasher φιλμ, που απευθύνεται αποκλειστικά στους οπαδούς του είδους, κάνοντας εξαιρετική δουλειά σε όλους τους τομείς του.
