Πέθανε χτες τη νύχτα, σε ηλικία 83 ετών, ο Νίκος Χουρμουζιάδης, ομότιμος καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Κλασικός φιλόλογος με διεθνή αναγνώριση για τις εργασίες του πάνω στον Ευριπίδη, σκηνοθέτης με σταθερή συνεργασία, επί τρεις δεκαετίες, με την Πειραματική Σκηνή της «Τέχνης», μεταφραστής κλασικών και σύγχρονων θεατρικών έργων, Πρόεδρος του Δ.Σ. (1975-77 και 1982-84) και Καλλιτεχνικός Διευθυντής (1984-85) του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, ο Νίκος Χουρμουζιάδης είχε ιδιαίτερα μεγάλη συμβολή στην ανθρωπιστική παιδεία και τη θεατρική ζωή της Θεσσαλονίκης.
Σύμφωνα με την επιθυμία του, δεν θα γίνει κηδεία, η σορός του θα αποτεφρωθεί και η τέφρα θα διασκορπιστεί στον Άγιο Λαυρέντιο Πηλίου.
Δωρεές στη μνήμη του μπορούν να γίνουν στο Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης (ΚΙΑ) Θεσσαλονίκης: Τράπεζα Πειραιώς, αρ. λογαρ. 5272-059087-744.
Νίκος Χουρμουζιάδης
Ο Νίκος Χ. Χουρμουζιάδης, γιος προσφύγων της Ανατολικής Θράκης, γεννήθηκε (1930), μεγάλωσε, σπούδασε και έζησε μόνιμα στη Θεσσαλονίκη. Μετά την αποφοίτησή του το 1952 από το Κλασικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, συμπλήρωσε τις σπουδές του, με υποτροφία του Ι.Κ.Υ., στο University College του Λονδίνου, όπου και απέκτησε το διδακτορικό του δίπλωμα, ενώ αργότερα, στο Center for Hellenic Studies, στην Ουάσινγκτον, προσδιόρισε την ειδίκευσή του σε θέματα του αρχαίου δράματος, γύρω από το οποίο στράφηκαν και τα περισσότερα δημοσιεύματα του, κυρίως τα βιβλία του: «Production and imagination in Euripides” (η διδακτορική του διατριβή), «Σατυρικά» με το οποίο κερδίζει το 1974 το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, «Όροι και ματασχηματισμοί στην αρχαία ελληνική τραγωδία», «Ευριπίδης σατυρικός», «Περί χορού», «Θεατρικές διαδρομές», οι εξής εκδόσεις δραμάτων του Ευριπίδη συμπληρωμένες με εισαγωγές, μεταφράσεις και σχόλια: «Ανδρομάχη», «Φοίνισσες», «Κύκλωψ», «Άλκηστις», «Ηλέκτρα» και «Ορέστης», όπως, επίσης, και μια επιλογή από «Ερωτικά Επιγράμματα» της «Παλατινής Ανθολογίας» καθώς και μετάφραση του σημαντικού έργου του Albin Lesky «Η τραγική μοίρα των Αρχαίων Ελλήνων».
Άρχισε τη σταδιοδρομία του διδάσκοντας ως φιλόλογος στο Κολλέγιο ‘Ανατόλια’ στη Θεσσαλονίκη και τη Σχολή Μωραΐτη στην Αθήνα, αφού μεσολάβησε μια σύντομη θητεία του στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Κατόπιν εδίδαξε ως καθηγητής στο Κλασικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1971-1988). Επίσης, ως επισκέπτης καθηγητής στα Τμήματα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών και Θεάτρου του Α.Π.Θ.
Από το 1980 ασχολήθηκε συστηματικά με τη σκηνοθεσία, ως μόνιμος συνεργάτης της Πειραματικής σκηνής της «Τέχνης» και περιστασιακός του ΚΘΒΕ. Ανέβασε περί τα 30 έργα κλασικού και σύγχρονου, ελληνικού και ξένου, ρεπερτορίου (Ευριπίδη, Αριστοφάνη, Σαίξπηρ, Γκολντόνι, Ίψεν, Τσέχωφ, Μπρεχτ, Μπέκετ, Πίντερ, Ουίλλιαμς, Φρίελ, Μισίμα, Καμπανέλλη, Αναγνωστάκη, κ.ά.). Για ορισμένα από αυτά τα έργα εκπόνησε και τις μεταφράσεις. Επίσης εχρημάτισε πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου (1974-77 και 1982-84) και της Καλλιτεχνικής Επιτροπής (1985-89), καθώς και Καλλιτεχνικός Διευθυντής (1984-85), του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος.
Από τις υπόλοιπες πνευματικές δραστηριότητές του αναφέρεται ενδεικτικά η θητεία του (1975-2005) ως προέδρου της Εταιρείας Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας της Σχολής Μωραΐτη.
Το 2005 παρασημοφορήθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με τον «Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος». Το 2009 το Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. τον ανακήρυξε Επίτιμο Διδάκτορα.
