.
Από την Αθανασοπούλου Δήμητρα
Τα παιδιά έχουν φύλο, τα παιχνίδια όχι.
.
Με αφορμή αυτήν την φωτοτυπία, για τη λίστα υλικών παιδικού σταθμού, που κυκλοφόρησε στα media αυτήν την εβδομάδα και αναφέρει:
-Ένα παιχνίδι τα αγόρια, ότι τους αρέσει.
-Ένα σετ κουζινικά ή πλαστικά φρούτα ή ζωάκια μόνο τα κορίτσια.
(Φωτογραφία 1)
.
Έχω την ευλογία να είμαι μαμά, δυο παιδιών διαφορετικών φύλων και με αυτήν την ιδιότητα θα μιλήσω.
Τα παιδιά μου παίζουν εξίσου, με ‘’αγορίστικα’’ όσο και με ‘’κοριτσίστικα’’ παιχνίδια. Ο γιός μου, μεταμορφώνει τις κούκλες σε ‘’μωρά του’’ και τις φροντίζει. Την πρώτη φορά που έπαιξε μαζί τους, μου είπε:
-Μαμά, όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω μπαμπάς…
Ένιωσα περήφανη, όταν τον είδα να παίζει με τις κούκλες και να του γεννιούνται τόσο όμορφα συναισθήματα.
Η κόρη μου, παίζει με τα αυτοκινητάκια και με κάνει να απολαμβάνω, την αποτύπωση της ανακάλυψης, που αφήνει στο πρόσωπό της,το παιχνίδι. Λατρεύει να οργώνει το πάτωμα με κάθε λογής αυτοκινητάκι και να τραγουδά, εξερευνώντας την κίνηση της ρόδας πάνω στη γη.
Το ότι, στην αναφορά του κειμένου,τα αγόρια έχουν ελεύθερη επιλογή στο παιχνίδι τούς, ενώ τα κορίτσια πρέπει να επιλέξουν ανάμεσα σε τρείς επιλογές, με κάνει και γελάω.
-Μπορώ να φέρω και κούκλα δηλαδή, για τον γιο μου;
.
Θα ήθελα να δω το βλέμμα σου, σε αυτή μου την ερώτηση, αγαπημένη μου δασκάλα….
Το αγόρι που μεγαλώνεις με ελευθερία επιλογών και το κορίτσι που μεγαλώνεις για να εξυπηρετεί ρόλους, δημιουργούν τον προσβλητικό άντρα και την ανασφαλή γυναίκα του σήμερα…
Τα στερεότυπα με βάση το φύλο, είναι τόσο σεξιστικά όσο και ομοφοβικά και δε χωρούν σε παιδικές αίθουσες. Ασυνείδητοι άνθρωποι, χωρίς παιδικότητα και ενσυναίσθηση, δεν μπορούν να είναι παιδαγωγοί.
Άνθρωποι γεμάτοι πλάνη, που έχουν οχυρώσειτη φτιαχτήτους αντίληψη,αντίληψη που φορά η μια γενιά στην άλλη,και δε νοούν, πως γνώση δίνουν τα παιδιά σε εμάς, η κοφτερή ματιά τους, μας ξυπνά από τη λήθη .
Εκείνα έχουν το κλειδί που ανοίγει τις πόρτες του αδύνατου, με αυτά τα μάτια που βλέπουν τα πάντα σα να ναι πρώτη φορά,ξεκλειδώνουν πύλεςαγνής νοημοσύνης… Αυτές που εσύ μπαζώνεις με λάσπη… αγαπημένη μου δασκάλα.
Κι αν με λες υπερβολική στην αντίδρασή μου προς το φυλλάδιο σου, θα σου πω πως το έργο σου είναι, να βοηθάς την εξέλιξη των παιδιών και να τους ετοιμάζεις για την εξέλιξη της ανθρωπότητας του αύριο. Οπότε, δε θα μαι επιεικής μαζί σου.
Όλα τα παιχνίδια, βοηθούν τα παιδιά να ανακαλύψουν τον κόσμο και να μάθουν με γνώμονα τη φαντασία τους. Το να έχει έναςπαιδαγωγός τόσο στενό εύρος αντίληψης, με ανησυχεί για τα παιδιά μου και κατ’ επέκταση για το μέλλον.
Ας μη σιωπούμε σε παράλογα αιτήματα κι ας μιλάμε όλοι! Γιατί τα παιδιά μας και τα παιδιά όλων, σίγουρα μας αφορούν.
