Ψυχογραφώντας Θεατρικές παραστάσεις, Κινηματογραφικές ταινίες, Τηλεοπτικές σειρές, Πέρα απ' αυτό που βλέπεις (Κάθε Τρίτη & Παρασκευή).
Ο φαύλος κύκλος του ανταγωνισμού και της αιώνιας βεντέτας μεταξύ των δύο οικογενειών θα σπάσει μόνο όταν κάθε πλευρά αναγνωρίσει το δίκιο της άλλης και αναλάβει τη δική της ευθύνη στη διαμόρφωση αυτού του τοξικού τοπίου.
Γράφει η Νέλη Βυζαντιάδου για την Κουλτουρόσουπα.
Το ζέσταμα
Αυτές οι δύο οικογένειες μας απασχολούν από το πρώτο κιόλας επεισόδιο του Σασμού. Αν και αντίπαλες, μοιάζουν μεταξύ τους πολύ περισσότερο από όσο διαφέρουν. Με τους Βρουλάκηδες και τους Σταματάκηδες θα ασχοληθούμε λοιπόν σήμερα.

Η δράση
Η οικογένεια Βρουλάκη παρουσιάζεται ως η οικογένεια που έχει μετρήσει τα περισσότερα θύματα και έχει δεχθεί τις μεγαλύτερες προκλήσεις. Τρεις γυναίκες, η γιαγιά, η Μαρίνα και η Αργυρώ και ένας άντρας για να προστεθεί αργότερα στο δυναμικό κι ένας ακόμα, ο ετεροθαλής αδελφός του Πέτρου και της Αργυρούς. Έχοντας βιώσει την απώλεια του πατέρα της οικογένειας, που δολοφονήθηκε από τον πατέρα της οικογένειας Σταματάκη, διατηρούν χαμηλό προφίλ προσπαθώντας να μη ρίχνουν κι άλλο λάδι σε μια φωτιά που σιγοκαίει έτσι κι αλλιώς στο χωριό. Όταν μάλιστα επιστρέφει από την Αυστραλία η Αργυρώ, τα πράγματα δείχνουν να γίνονται καλύτερα για την οικογένεια Βρουλάκη και η χαρά επισκέπτεται το σπιτικό τους. Μέχρι που αποκαλύπτεται η σχέση της με τον ‘εχθρό’ Αστέρη Σταματάκη και αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση, που πυροδοτεί νέες συγκρούσεις ανάμεσα στις δύο οικογένειες.

Η οικογένεια Σταματάκη, από την άλλη, παρουσιάζεται ως η οικογένεια που διαφεντεύει τις ζωές των άλλων και συγκεντρώνει βλέμματα φθόνου και αντιπάθειας. Η ‘καπετάνισσα’ Καλλιόπη, ο Μαθιός και ο Αστέρης θρήνησαν κι αυτοί με τη σειρά τους τον πατέρα τους, ο οποίος δολοφονήθηκε μέσα στη φυλακή. Η δολοφονία δεν εξιχνιάστηκε ποτέ και αποδόθηκε σε ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ κρατουμένων αλλά όλοι ψιθυρίζουν ότι η εντολή είχε δοθεί από την ευρύτερη οικογένεια Βρουλάκη για αντίποινα. Εκρηκτικές φιγούρες η Καλλιόπη και ο Μαθιός, φιλήσυχος ο Αστέρης προσπαθούν να συνυπάρξουν με τους αιώνιους εχθρούς τους και να συνεχίσουν τις ζωές τους βάζοντας μια τελεία σε αυτή τη βεντέτα.
/
Παρόλο που οι δύο οικογένειες δείχνουν διαφορετικές μεταξύ τους, μοιράζονται κοινά χαρακτηριστικά που τελικά τις φέρνουν πιο κοντά στο μάτι ενός παρατηρητικού θεατή. Κι εμείς είμαστε εδώ για να βλέπουμε πέρα από αυτό που βλέπουμε. Μια πρώτη λοιπόν ομοιότητα των δύο οικογενειών είναι η απουσία διακριτών ορίων μεταξύ των μελών της οικογένειας. Μάνες που μπλέκονται στις ζωές των παιδιών τους προσπαθώντας να τις ορίσουν, αδέλφια που από τη μια ασκούν κριτική στις αποφάσεις των αδελφών τους και από την άλλη τους υποστηρίζουν.

Η Αργυρώ και ο Αστέρης συναντήθηκαν τυχαία εκτός του τόπου καταγωγής τους, μοιράστηκαν στιγμές πάθους, ερωτεύτηκαν κεραυνοβόλα και κλήθηκαν να διαχειριστούν τις δυσκολίες που φέρνει μια σχέση, όταν αυτή δεν έχει την ευλογία των γύρω. Στην αρχή κρυβόντουσαν από όλους απολαμβάνοντας το μυστικό τους μέχρι που αυτό αποκαλύφθηκε και έφερε το ζευγάρι αντιμέτωπο με τους ‘σημαντικούς άλλους’. Και κάπου εκεί σκέφτομαι ήρωες της καθημερινότητας που δίνουν το δικό τους αγώνα για να ‘επιβάλλουν’ την επιλογή τους στους δικούς τους ‘σημαντικούς άλλους’. Πόσο ψυχοφθόρα διαδικασία. Ένας αγώνας που κανονικά δεν θα έπρεπε να δίνεται ποτέ από τη στιγμή που η προσωπική επιλογή ενός ανθρώπου οφείλει να γίνεται σεβαστή. Αυτή είναι όμως η παθολογία της οικογένειας που δεν έχει διακριτά όρια.
Εμπλέκεται ο γονιός στη ζωή του παιδιού του, ο αδελφός στις αποφάσεις του αδελφού και πάει λέγοντας. Κι όλα αυτά φυσικά στο όνομα της ανιδιοτελούς αγάπης και του γνήσιου ενδιαφέροντος.
Και φτάνοντας στα επεισόδια του φετινού κύκλου σκέφτομαι πως θα είχαν αποφευχθεί πολλά προβλήματα αν από την αρχή τα οξύθυμα μέλη των δύο οικογενειών είχαν βάλει στην άκρη τις αναμνήσεις τους και είχαν δώσει μια νέα ευκαιρία στις μεταξύ τους σχέσεις. Κι αν ο Πέτρος και ο Άγγελος δεν ζουν πια, παραμένει ο Μαθιός και προστέθηκε στο κάδρο ο Παυλής για να είμαστε διαρκώς με την αγωνία του τι θα συμβεί από στιγμή σε στιγμή. Πόσο εύκολα αλήθεια προβάλλει ο ένας στον άλλον τις δικές του αδυναμίες, τα δικά του πάθη, τα δικά του ελαττώματα. Οι Βρουλάκηδες κατηγορούν τους Σταματάκηδες λέγοντας ότι δεν τους άφησαν ούτε στιγμή να ανασάνουν ελεύθεροι και να χαρούν ενώ οι τελευταίοι κατηγορούν τους πρώτους υποστηρίζοντας ότι η περιουσία τους βρίσκεται σε λανθασμένα χέρια αντί να βρίσκεται στα δικά τους.

Εκρηκτικές οι συναντήσεις της Καλλιόπης και του Παύλου στο δρόμο, προκλητική η στάση του Παύλου απέναντι στο Μαθιό. Δε δίστασε μάλιστα να πάει στο γάμο του για να του ευχηθεί. Αυτή του η κίνηση μπορεί να διαβαστεί με δύο τρόπους. Αν τη διαβάσουμε θετικά θα αναγνωρίσουμε την πρόθεση του Παύλου να ρίξει τόνους και να πλησιάσει φιλικά την αντίπαλη οικογένεια. Αν όμως τη διαβάσουμε αρνητικά θα διακρίνουμε την πρόθεσή του να παίξει με τα όρια του Μαθιού στην πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής του, την ημέρα του γάμου του.
Πάντως ο φαύλος κύκλος του ανταγωνισμού και της αιώνιας βεντέτας μεταξύ των δύο οικογενειών θα σπάσει μόνο όταν κάθε πλευρά αναγνωρίσει το δίκιο της άλλης και αναλάβει τη δική της ευθύνη στη διαμόρφωση αυτού του τοξικού τοπίου. Το θέμα είναι αν θα βρεθεί αυτός που θα κάνει το πρώτο βήμα και αν θα ακολουθήσει εκείνος που θα κάνει το δεύτερο. Κι αν κάποια στιγμή κόντεψε να γίνει ο σασμός μεταξύ των δύο οικογενειών, ήταν να γίνει λόγω της μεγάλης αγάπης μεταξύ του Αστέρη και της Αργυρούς. Επομένως και πάλι η αγάπη μπορεί να αναλάβει θεραπευτικό ρόλο και να έχει επουλωτικό χαρακτήρα στα τραύματα του παρελθόντος.

Το κλείσιμο
Ολοκληρώνω αυτό το άρθρο φέρνοντας στο μυαλό μου τα λόγια του Ναπολέοντος Βοναπάρτη: «Δεν υπάρχουν παρά δύο δυνάμεις στον κόσμο, το σπαθί και το πνεύμα. Σε βάθος χρόνου το σπαθί νικιέται πάντοτε από το πνεύμα».
.
"Μαθήματα στη γλώσσα της αγάπης":
(πληροφορίες και online αγορά, εδώ)

.
Ακολουθήστε το Kulturosupa.gr στα social media